Zysk pozostawiony w spółce powiększa koszty uzyskania przychodów i zmniejsza podatek o maks. 142 500 zł

W najbliższym czasie wielu podatników stanie przed decyzją o przeznaczeniu wyniku finansowego spółki kapitałowej za ostatnio zakończony rok obrotowy.

Jest to więc odpowiedni czas, aby przypomnieć o rozwiązaniu, które umożliwia powiększenie kosztów uzyskania przychodów o tzw. hipotetyczne koszty finansowania dłużnego. Ma to miejsce, kiedy zgromadzenie wspólników decyduje się na zatrzymanie zysku w spółce i przeznaczenie go na kapitał rezerwowy lub zapasowy. W międzynarodowym prawie podatkowym rozwiązanie tego rodzaju jest znane jako „notional interest deduction”.

Podatnicy, który zdecydują się zastosować  to  rozwiązanie, będą mogli zaliczyć do koszów uzyskania przychodów kwotę stanowiącą iloczyn stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększona o 1 punkt procentowy oraz kwoty niewypłaconego zysku tj. zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy spółki. Od 9 sierpnia 2022 r. stopa referencyjna Narodowego Banku Polskiego wynosi  6,75%. Oznacza to, że w przypadku podatników, których rok podatkowy skończył się po tym dniu, tj. np. 31 grudnia 2022 r., wielkość odliczenia będzie obliczana przy użyciu wskaźnika 7,75%. 

Konieczne jest, aby zysk został przeznaczony na kapitał zapasowy lub rezerwowy. W przeciwnym wypadku podatnik nie będzie mógł skorzystać z możliwości rozpoznania dodatkowych kosztów uzyskania przychodów. Taki  zysk, jako warunek rozpoznania kosztu podatkowego, nie może zostać wypłacony z kapitału, na jaki został przeznaczony, przez okres 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym podjęto uchwałę o zatrzymaniu zysku.

Uprawnienie do rozpoznania dodatkowego kosztu uzyskania przychodu przysługuje w roku podjęcia uchwały o przeznaczeniu zysku na kapitał zapasowy lub rezerwowy oraz w dwóch następujących po sobie latach podatkowych. Łączna kwota odliczeń w ciągu jednego roku nie może przekroczyć 250 000 zł także w sytuacji, w której dojdzie do zbiegu odliczenia w danym roku podatkowym w odniesieniu do zysku zatrzymanego w kilku różnych latach.  Oznacza to, że oszczędność podatkowa w skali roku wyniesie maksymalnie 47 500 zł (przy stawce CIT 19%), co w przeciągu 3 lat daje maksymalną oszczędność podatkową w wysokości 142 500 zł. Aktualnie należałoby zatrzymać w spółce zysk nie niższy niż 3 225 806, 45 zł, by w pełni skorzystać z omawianego rozwiązania. Należy jednak pamiętać, że zmiany stopy referencyjnej NBP zmienią wielkość tego odliczenia.

Przepisy te stosuje się również w przypadku wniesienia dopłat do spółki.