Zwiększenie podatku od nieruchomości za poprzednie lata skutkuje wsteczną korektą CIT

Przedsiębiorca może zaliczyć kwotę uiszczonego podatku od nieruchomości do kosztów uzyskania przychodów. Taki wydatek jest kwalifikowany jako pośredni koszt uzyskania przychodu. Sporne jest natomiast określenie momentu uznania za koszt podatkowy kwoty podatku od nieruchomości płaconego za lata ubiegłe, np. w rezultacie zwiększenia zobowiązania podatkowego. O ile zgodnie z prawem bilansowym taki koszt powinien być zasadniczo ujmowany na bieżąco, to już na gruncie ustawy o CIT regulacje są co najmniej nieprecyzyjne. Podobne wątpliwości miał podatnik (spółka akcyjna), który złożył wniosek o interpretację z pytaniem: Czy w związku ze złożeniem korekt deklaracji podatku od nieruchomości, uwzględniających zaległości w tym podatku za poprzednie okresy, należy rozpoznać zaległy podatek, jako koszt w momencie ujęcia go w prowadzonych księgach rachunkowych, czy odpowiednio skorygować koszty w podatku dochodowym za okresy, których dotyczył zaległy podatek od nieruchomości? Zdaniem podatnika, w związku z wykazaniem zaległości w podatku od nieruchomości za poprzednie lata należy rozpoznać zaległy podatek, jako koszt podatkowy w momencie ujęcia go w prowadzonych księgach rachunkowych (co byłoby zgodne z prawem bilansowym). Innego zdania był organ wydający interpretację, który stwierdził, że podatnik powinien ująć ten koszt korygując wynik podatkowy za poprzednie lata podatkowe. Sprawą zajął się ostatecznie NSA, który w wyroku z 2 lipca 2019 r. (II FSK 2312/17) rozstrzygnął sporną kwestię po linii fiskusa. Zdaniem NSA, kluczowy w omawianej sprawie jest art. 15 ust. 4d ustawy o CIT. Przepis ten stanowi o tym, że pośrednie koszty uzyskania przychodów, są potrącalne w dacie ich poniesienia, jeżeli jednak koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. NSA podkreślił, że art. 15 ust. 4d ustawy o CIT pozwala koszty pośrednie potrącać w dacie ich poniesienia, ale tylko wówczas, gdy dotyczą one bieżącego roku podatkowego. Koszty podatku od nieruchomości zapłaconego za poprzednie lata, powinny zatem być korygowane wstecznie, w odniesieniu do poszczególnych lat, których dotyczą korekty podatku od nieruchomości. Dla wielu podatników wyrok może być niekorzystny, wymaga bowiem skorygowania poprzednich okresów. Jednak sposób wykładni należy uznać za spójny z wykładnią innych przepisów prawa podatkowego, jak np. art. 6. ust. 9 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Zgodnie z tym przepisem w przypadku osób prawnych zobowiązanie w podatku od nieruchomości powstaje z mocy prawa. Spółka powinna zatem już wcześniej wykazać podatek od nieruchomości we właściwej kwocie. Regulacja zawarta w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT pomimo tego, że jest kluczowa dla ustalenia wyniku podatkowego to w praktyce budzi wiele wątpliwości. Ważne jest zatem, aby przy interpretacji tych przepisów monitorować bieżące orzecznictwo.