Znaczenie jakości analiz porównawczych w transakcjach finansowych

Pożyczka wewnątrzgrupowa

Pożyczki wewnątrzgrupowe, tak jak inne transakcje z podmiotami powiązanymi, powinny być udzielone na zasadach rynkowych.

W celu weryfikacji rynkowości transakcji pożyczek najczęściej stosowana jest metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej w wariancie zewnętrznym. Dane do tej analizy pozyskiwane są z zewnętrznych specjalistycznych baz danych.

Organy podatkowe mogą weryfikować zasadność przeprowadzonej analizy na każdym etapie: od ustalenia kryteriów porównywalności po miary statystyczne, przyjęte do ustalenia rynkowego poziomu wynagrodzenia.

Przykładem jest pożyczka udzielona na finansowanie inwestycji na norweskim szelfie kontynentalnym. Spółka COPSAS (pożyczkobiorca, spółka) zawarła z podmiotem powiązanym ConocoPhillips umowę pożyczki, gdzie oprocentowanie określono jako NIBOR 6M + 125 pb. Organ ustalił, że marża powinna być w tym przypadku niższa.

Kalkulacja ratingu

Sąd norweski stwierdził, że rating przyjęty w analizie został błędnie skalkulowany i powinien on kształtować się na poziomie A-.

Natomiast benchmark sporządzony przez niezależną firmę doradczą wskazywał, ze rating pożyczkobiorcy plasuje się na poziomie BBB+.

Nieprawidłowości w kalkulacji ratingu, na jakie zwrócono uwagę, to m.in. fakt, że zadłużenie zostało policzone dwukrotnie. Sąd podkreślił również, że istnieje związek pomiędzy ratingiem kredytowym a poziomem oprocentowania, ponieważ lepsza zdolność kredytowa skutkuje niższym oprocentowaniem na rynku. Organy badają zatem szczegółowo wszystkie założenia i zmienne przyjęte w analizie porównawczej.

Porównywalność umów również pod lupą organów

Pożyczkodawca wskazywał, że sąd nie wziął pod uwagę przedstawionych przez niego przykładów porównywalnych pożyczek udzielonych innym spółkom prowadzącym działalność naftową na norweskim szelfie kontynentalnym. Pożyczkobiorca przedstawił 14 takich pożyczek na różnych warunkach i w różnych walutach. Pożyczki udzielano w różnym czasie przedsiębiorstwom naftowym działającym we wskazanej branży.

Sąd uznał jednak, że są to przedsiębiorstwa zajmujące się transportem rurociągami, które prowadzą inną działalność niż spółka (poszukiwanie złóż), nawet jeśli działają na norweskim szelfie kontynentalnym i są spółkami objętymi specjalnym podatkiem. Sąd stwierdził także, że jeżeli pożyczki dotyczą działalności na innym rynku i charakteryzują się innym obrazem ryzyka niż ten, który ma zastosowanie do działalności spółki, to nie można ich bezpośrednio porównać z analizowaną transakcją. Ponadto wskazał, że dwa z przedsiębiorstw to przedsiębiorstwa typu start-up, co mogło mieć wpływ na ocenę ryzyka pożyczkowego. Sąd odrzucił więc możliwość uwzględnienia w badaniu oprocentowania pożyczek wskazanych przez podatnika, a badanie przedziału rynkowego zostało przeprowadzone na podstawie bazy Bloomberg.

Jakość analizy kluczowa również w przypadku transakcji finansowych

Dokładna analiza każdego kryterium przyjętego w analizie cen transferowych wskazuje na coraz większą świadomość organów podatkowych w zakresie technicznych i merytorycznych aspektów sporządzania analiz porównawczych.

Należy więc zwrócić szczególną uwagę na jakość przygotowanych analiz i kryteriów porównawczych przyjętych do jej przeprowadzenia.

Organy podatkowe weryfikują nie tylko rynkowy poziom oprocentowania, ale też inne warunki np. fakt, czy pożyczka jest spłacana oraz rzeczywistą zdolność do obsługi zadłużenia.