Wskazówki klasyfikacyjne TSUE na przykładzie zupek „chińskich”
Klasyfikacja taryfowa przyjęta przez importera została zakwestionowana przez TSUE. W konsekwencji importer poniesie koszty wyższych należności celnych. Przyczyną jest uznanie przez Trybunał, że produkt „suszony” można osiągnąć poprzez smażenie.
Przedmiotem importu spoza UE były zupki instant (potocznie zupki „chińskie”), których głównym składnikiem jest makaron smażony. Importer zaklasyfikował ten produkt do podpozycji CN 1902 30 90 jako makaron inny niż suszony. Klasyfikację tę zakwestionowały niemieckie organy celne twierdząc, że adekwatna klasyfikacja obejmuje podpozycję CN 1902 30 10 – właściwą dla makaronu suszonego.
Z not wyjaśniających do CN wynika, że smażenie to przykład „przemysłowego procesu suszenia”.
Sąd krajowy kierując pytanie do TSUE zauważył, że:
- wyrażenie „suszone” nie zostało zdefiniowane, niemniej jednak wyrażenie to określa zasadniczo towar, który utracił wilgotność, a suszenie stanowi proces separacji powodujący wyłącznie usunięcie wody;
- z drugiej strony – CN wielokrotnie odróżnia żywność przygotowaną od żywności konserwowanej, a smażenie jest procesem obróbki cieplnej prowadzącym, poza usunięciem wody, do wielu złożonych reakcji chemicznych.
- nie można ograniczyć się do literalnego znaczenia wyrażenia „suszone” użytego w podpozycji CN 1902 30 10;
- jeżeli w ramach procesu obróbki doszło do wysuszenia, wówczas bez względu na to, czy proces ten wykraczał poza zwykłe suszenie – produkt należy klasyfikować jako suszony.