WIRD zastąpi WIBOR

W dniu 13 lipca br. powołana została narodowa grupa robocza (NGR) do spraw reformy wskaźników referencyjnych, mająca na celu wprowadzenie nowego wskaźnika referencyjnego stopy procentowej w miejsce WIBOR. W pracach NGR biorą udział m.in. przedstawiciele MF, BFG, PFR, GPW oraz największych banków komercyjnych. Wśród potencjalnych indeksów mających zastąpić WIBOR znalazły się WIRD, WIRF oraz WRR.

2 września br. Komitet Sterujący NGR podjął decyzję o zastąpieniu wskaźnika WIBOR przez indeks WIRD jako alternatywnego wskaźnika referencyjnego stopy procentowej, opierającego się na danych o transakcjach ON (overnight). Zadecydował o tym m.in. fakt, że WIRD uwzględnia szeroki zasób informacyjny i nie ogranicza się do instytucji sektora finansowego, zawierając dane z sektora dużych przedsiębiorstw, w tym wolumen transakcji depozytowych. Obecnie NGR kontynuuje prace mające na celu wypracowanie harmonogramu i optymalnego procesu zmiany wskaźników, mając na uwadze bezpieczeństwo funkcjonowania rynku finansowego.

Nowy wskaźnik może zacząć obowiązywać już od 2023 roku, niemniej bazując na doświadczeniach reformy innych wskaźników jak np. LIBOR możemy się spodziewać, że cały proces zmiany potrwa nawet 2 lata. Możliwe jest również, że przez jakiś czas wskaźniki WIBOR i WIRD będą funkcjonować równolegle.

Co ta zmiana oznacza dla podatników?

Stopniowe wygaszenie wskaźnika WIBOR i równoczesne wprowadzenie wskaźnika WIRD niesie za sobą istotne zmiany w sektorze bankowym, jak i w transakcjach finansowych zawartych pomiędzy podmiotami powiązanymi.

Dla podatników to będzie oznaczało zmianę podejścia w zakresie stosowania indeksu referencyjnego w szczególności w nowo zawartych umowach finansowania po wprowadzeniu wskaźnika WIRD. Ponadto konieczne stanie się przeanalizowanie obecnych umów finansowych, a tam gdzie to okaże się właściwe, aneksowanie długoterminowych umów finansowych, opartych o wskaźnik WIBOR, w tym umów kredytów, pożyczek lub systemów zarządzania płynnością (cash pooling). Należy przeanalizować zatem możliwość zmiany wskaźnika referencyjnego oraz wypracować strategię zmiany zanim wskaźnik WIBOR zostanie ostatecznie wycofany.

W przypadku podatników należących do grup kapitałowych należy wziąć pod uwagę również zmianę lub korektę polityki cen transferowych w zakresie transakcji finansowych. W niektórych przypadkach konieczna może być rekalkulacja oprocentowania opartego o stopę referencyjną WIBOR i rekalkulacja w oparciu o stopę WIRD. W tym celu być może niezbędne okaże się ponowne przeprowadzenie analiz porównawczych w celu potwierdzenia rynkowości przyjętego wynagrodzenia w przedmiotowej transakcji wewnątrzgrupowej.

Podsumowanie

Decyzja Komitetu Sterującego NGR o zastąpieniu wskaźnika WIBOR przez WIRD oznacza w praktyce dla podatników konieczność przeanalizowania racjonalności i możliwości zmiany indeksu referencyjnego w umowach finansowania oraz wypracowania odpowiedniej strategii w zakresie zarówno nowych jak i obecnie zawartych umów finansowych. W przypadku transakcji z podmiotami powiązanymi niezbędne może okazać się przygotowanie nowych analiz porównawczych dla uzasadnienia zgodności z zasadą ceny rynkowej wynagrodzenia. Ponadto konieczne może okazać się wprowadzenie zmian w zapisach umów na finansowanie wewnątrzgrupowe oraz weryfikacja i dostosowanie polityki cen transferowych w zakresie transakcji finansowych.