Uwaga na nowe deklaracje na podatek od nieruchomości

Do 31 stycznia 2020 r. podatnicy mają standardowo czas na złożenie deklaracji na podatek od nieruchomości za 2020 r. Nowością są zunifikowane w skali kraju deklaracje podatkowe. Korzyścią jest to, że nie ma już potrzeby stosowania różnych wzorów deklaracji w przypadku nieruchomości zlokalizowanych w różnych gminach. Z drugiej strony aktualne formularze obejmują stosunkowo szeroki zakres informacji, co może powodować, że podatnicy będą zmuszeni do przygotowania większego zakresu danych niż było to konieczne do tej pory. Aktualnie obowiązują następujące formularze (dla podatników, którzy mają obowiązek składania corocznie deklaracji – innych niż osoby fizyczne):

• DN-1 (główna deklaracja na podatek od nieruchomości);
• załączniku ZDN-1 (dane o przedmiotach opodatkowania podlegających opodatkowaniu);
• załączniku ZDN-2 (dane o przedmiotach opodatkowania zwolnionych z opodatkowania).

Szerokiego zakresu informacji o posiadanych nieruchomościach i obiektach budowlanych wymaga się właśnie w powyższych załącznikach. Podatnicy muszą bowiem przedstawić odrębnie każdy grunt (nieruchomość wieczystoksięgową, tj. niekoniecznie każdą działkę odrębnie), budynek lub budowlę. Dla każdego przedmiotu opodatkowania należy przedstawić ponadto dokładne położenie (adres), numer księgi wieczystej, numer obrębu arkusza mapy, numer działki, powierzchnię/wartość, stawkę podatku lub podstawę zwolnienia, formę władania. Dla budowli należy podać również jej nazwę i numer inwentarzowy (o ile jest nadany). Analogiczny zakres danych muszą przedstawiać osoby fizyczne w informacji o posiadanych nieruchomościach, tj. formularze IN-1, ZIN-1, ZIN-2; jak również podatnicy podatku rolnego i leśnego. Szeroki zakres niezbędnych informacji może wymagać od niektórych podatników zwiększonego zaangażowania w celu przygotowania deklaracji. Może stanowić to jednocześnie okazję do przeprowadzenia weryfikacji posiadanego majątku i podstaw opodatkowania dla celów podatku od nieruchomości. Należy również pamiętać, że ewentualne korekty nie muszą wynikać jedynie z wcześniejszych błędów, ale mogą być uzasadnione np. inną interpretacją przepisów na podstawie orzecznictwa.