Strata nie musi być równoznaczna z nierynkowym charakterem transakcji
2 kwietnia 2020 r. ukazał się ciekawy fiński wyrok dotyczący podatnika, który nieprzerwanie (w okresie 2003-2011, za wyjątkiem 2008 r.) realizował straty. Naczelny Sąd Administracyjny Finlandii, w analizowanym przypadku, opowiedział się za podatnikiem i wskazał, że wykazywanie strat w długim okresie, które mają uzasadnienie biznesowe oraz są zgodne z polityką cen transferowych, nie daje prawa organom do kwestionowania rynkowego charakteru transakcji realizowanych pomiędzy podmiotami powiązanymi.
W analizowanym przypadku podmiot fiński prowadzi działalność w ramach międzynarodowej grupy kapitałowej jako spółka marketingowo-sprzedażowa o pełnych funkcjach i ryzykach. W okresie 2003-2011 (poza 2008 r.), spółka wykazywała stratę w ramach prowadzonej działalności, podczas gdy zysk był zrealizowany w ramach grupy jako całości. Spółka posiada uzasadnienie biznesowe dla realizowanych strat oraz w ramach modelu cen transferowych jest podmiotem o rozbudowanym profilu, który zakłada absorpcję strat/zysków z prowdzonego biznesu.
Spółka fińska w ramach prowadzonej działalności nabywa towary od producentów kontraktowych, prowadzących działalność w ramach Grupy. Metodą weryfikacji cen transferowych była zmodyfikowana metoda koszt plus / metoda marży transakcyjnej netto, w ramach której testowaną stroną transakcji byli producenci kontraktowi. Zgodnie z zastosowaną metodologią, producenci powinni realizować wskaźnik EBITDA na poziomie 2%.
Organy podatkowe stwierdziły, że zastosowana metodologia uniemożliwia ocenę spółki fińskiej z perspektywy zasadności kontynuowanych przez nią strat. W związku z tym organy przeprowadziły własną analizę porównawczą, w ramach której stroną testowaną była spółka fińska. W ramach tej analizy został określony poziom zyskowności, jaki powinna realizować spółka z tytułu prowadzonej działalności i na tej podstawie zostało dokonane doszacowanie.
Jednakże Naczelny Sąd Administracyjny uchylił decyzję organów podatkowych oraz sądu administracyjnego wskazując, że strata spółki z Grupy niekoniecznie wynika z transakcji realizowanych z podmiotami powiązanymi. Organ nie powinien zmieniać strony testowanej transakcji tylko dlatego, że spółka fińska ponosiła straty w analizowanym okresie. Dodatkowo, sąd pokreślił że spółka opracowała i przedstawiła uzasadnienie biznesowe dla realizowanych strat.
Organy podatkowe otrzymały również od spółki dokumentację oraz analizy porównawcze dla innych transakcji realizowanych z podmiotami z Grupy (tj. opłaty licencyjne i usługi). W ramach czynności rynkowy charakter tych transakcji nie został podważony.
Mając więc na uwadze:
- uzasadnienie biznesowe posiadane przez spółkę dla realizowanych strat,
- fakt, że w ramach kontroli organy podatkowe nie podważyły rynkowego charakteru żadnej z transakcji realizowanych z podmiotami powiązanymi oraz
- założenia modelu cen transferowych w ramach Grupy zakładającego, że podmiot pełni rozbudowane funkcje i ryzyka, a tym samym absorbuje zyski/straty wynikające z prowadzonego biznesu,