Rozliczenia PIT za 2024 r. Rozliczenie dochodów nierezydenta

Zasadą jest, że dochody nierezydentów podatkowych w Polsce, w przypadku zarządu, czy umów zlecenia, są w większości przypadków opodatkowane 20% zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Warto jednak pamiętać, że w określonych przypadkach cudzoziemcy mogą rozliczyć się według skali podatkowej, czyli na takich samych zasadach jak polscy rezydenci podatkowi.

Kiedy nierezydent płaci 20% PIT w Polsce?

Zgodnie z ustawą o PIT, osoby, które nie są polskimi rezydentami podatkowymi, płacą 20% zryczałtowany podatek, m.in. od przychodów z:

  • działalności wykonywanej osobiście (np. umowy zlecenia, umowy o dzieło, kontrakty menedżerskie);
  • praw autorskich lub pokrewnych;
  • opłat za usługi widowiskowe, rozrywkowe i sportowe;
  • tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.

Podatek ten jest naliczany od przychodu (czyli kwoty brutto, bez potrącania kosztów) i pobierany przez podmiot wypłacający wynagrodzenie.

W praktyce może się zdarzyć, że określone dochody będą zwolnione z opodatkowania w Polsce lub objęte preferencyjną stawką wynikającą z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Umowy te jednak nie zawsze przewidują zwolnienie lub niższą stawkę podatku. Może się też okazać, że niższe opodatkowanie, tj. według skali podatkowej, jest możliwe w oparciu o przepisy ustawy o PIT.

Kiedy nierezydent może skorzystać ze skali podatkowej?

Nierezydent podatkowy może rozliczyć się według skali podatkowej (12% i 32%), jeśli spełni następujące warunki:

  1. ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w państwie UE, EOG lub w Szwajcarii;
  2. przedstawi polskiemu urzędowi skarbowemu certyfikat rezydencji podatkowej;
  3. złoży roczne zeznanie podatkowe z wnioskiem o opodatkowanie skalą podatkową;
  4. między Polską a krajem jego rezydencji istnieje umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania pozwalająca na wymianę informacji podatkowych.

Zgodnie z ustawą o PIT, pobrany 20% zryczałtowany podatek traktuje się w takiej sytuacji jako zaliczkę na PIT. Opodatkowanie wg skali może zatem oznaczać, że powstanie nadpłata podatku do odzyskania.

Kiedy rozważyć opodatkowanie według skali?

Rozliczenie według skali podatkowej pozwala skorzystać z:

  • kwoty wolnej od podatku (30 tys. zł),
  • kosztów uzyskania przychodu,
  • niższej stawki PIT liczonej od dochodu (12% dla dochodów do 120 tys. zł; dopiero powyżej tej kwoty stosuje się 32%).

Przejście na skalę podatkową może być jednakże niekorzystne dla osób o bardzo wysokich dochodach (ok. 230 tys. zł rocznie i więcej), gdzie dochody te będą podlegać stawce 32% PIT.

Zwracamy uwagę, iż w wielu przypadkach preferencyjne zapisy, wynikające z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, mogą w ogóle wyeliminować opodatkowanie w Polsce. Każdy przypadek wymaga indywidualnej analizy.

Przykład

Niemiecki rezydent podatkowy został powołany do zarządu spółki polskiej. W 2024 r. wynagrodzenie otrzymywał na podstawie uchwały wspólników tej spółki. Był to jego jedyny dochód z Polski. Na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dochód ten może być opodatkowany w Polsce.

Brak preferencji w umowie (wskazanie, że dochód może być opodatkowany w obu krajach) oznacza, że wynagrodzenie podlega 20% zryczałtowanemu PIT w Polsce. W tej sytuacji warto rozważyć rozliczenie na skali podatkowej. Opłacalność takiego rozwiązania zależeć będzie od wysokości rocznego wynagrodzenia.

 

Przykładowe wyliczenia dla powyższego wariantu prezentujemy poniżej:

Przychód rocznyPodatek zryczałtowany (20%)Podatek na skali podatkowej (12%/32%)Nadpłata (+) / Dopłata (-)
10.000 PLN2.000 PLN0 PLN(+) 2.000 PLN
50.000 PLN10.000 PLN2.100 PLN(+) 8.100 PLN
100.000 PLN20.000 PLN8.100 PLN(+) 11.900 PLN
250.000 PLN50.000 PLN51.600 PLN(-) 1.600 PLN

 

Uwaga na składki

Zgodnie z przepisami o ubezpieczeniach społecznych nierezydenci świadczący usługi na terytorium Polski mogą podlegać obowiązkowemu systemowi ubezpieczeń społecznych w Polsce. Wiąże się to z dodatkowymi obciążeniami fiskalnymi nakładanymi na wynagrodzenie.

W przedstawionym przykładzie niemiecki rezydent podatkowy byłby dodatkowo obciążony składką na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 9% przychodu. Obowiązek zapłaty składek w Polsce, co do zasady, nie powstanie, jeśli zagraniczny podatnik dostarczy spółce wypłacającej wynagrodzenie zaświadczenie potwierdzające, że podlega obowiązkowemu systemowi zabezpieczenia społecznego za granicą. W przypadku krajów UE, EOG i Szwajcarii jest to zaświadczenie A1.

 

Przypominamy: zeznania PIT za 2024 rok należy złożyć najpóźniej do 30 kwietnia 2025 r.

 

Podstawa prawna:

  • 29 ust. 1 i ust. 4 oraz 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  • 16 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 r.

Powiązane treści

Facebook
Twitter
LinkedIn