Raportowanie Country-by Country – co powinien wiedzieć księgowy?

Podmioty, które należą do dużych, międzynarodowych grup kapitałowych mają obowiązek raportowania CbC (Country-by-Country Reporting, CbC-R) do Krajowej Administracji Skarbowej szczegółowych informacji podatkowych związanych z działalnością grupy. Celem tego jest dostarczenie organom podatkowym dodatkowych informacji w obszarze transgranicznych struktur korporacyjnych.

Raport CbC jest częścią planu działania OECD, który ma zapobiegać erozji podstawy opodatkowania oraz transferowi zysków (base erosion and profit shifting – BEPS). Raport ten zapewnia lokalnym organom podatkowym wgląd w przychody, zyski, odprowadzone i naliczone podatki, zatrudnienie, kapitał, aktywa trwałe oraz wiele, wiele innych informacji o grupie.

Generowanie raportów krajowych przez podmioty do tego zobowiązane i automatyczna wymiana informacji na ich temat pomiędzy jurysdykcjami ma umożliwić organom podatkowym lepszą weryfikację danych, jakie posiadają o poszczególnych podatnikach. Tym samym podatnicy stają przed licznymi wyzwaniami związanymi m.in. z prawidłowym określeniem obowiązków, gromadzeniem danych, wyborem odpowiedniego formularza czy też sposobem składania raportu.

Co więcej, problematyczny może okazać się również wybór podmiotu z grupy kapitałowej, który będzie odpowiedzialny za składanie raportu, a także świadomość pozostałych podmiotów związana z koniecznością wypełnienia dalszych obowiązków.

Zważywszy na to istotne jest, aby rozwiać wszelkie wątpliwości podatników, którzy często nie wiedzą, czy są zobowiązani do składania corocznego podsumowania działalności w ramach raportów lub powiadomień CbC.

***

#WIĘCEJ na ten temat w artykule Natalii Rutkowskiej i Magdaleny Maślisz w dzienniku Rzeczpospolita >
https://www.rp.pl/rachunkowosc/art39584581-raportowanie-country-by-country-co-powinien-wiedziec-ksiegowy.