Planowane zmiany - czy transakcje finansowe będą budzić mniej wątpliwości?

Z transakcjami finansowymi w kontekście cen transferowych wiąże się wiele pytań i wątpliwości podatników. Nowy projekt nowelizacji ustawy o CIT oraz PIT zaadresował niektóre kwestie z nimi związane.  Chociaż projekt znajduje się dopiero na etapie konsultacji społecznych i prawdopodobnie ulegnie zmianom, jednak propozycje Ministerstwa Finansów już teraz mogą stanowić wskazówki dla podatników, w jaki sposób podejść do udokumentowania wewnątrzgrupowych transakcji finansowych i na co zwrócić uwagę przy zawieraniu takich transakcji. Jedną z głównych proponowanych zmian w zakresie transakcji finansowych jest wprowadzenie możliwości stosowania uproszczonych zasad rozliczeń dla transakcji pożyczek spełniających określone warunki, przy czym przez pożyczkę rozumie się również kredyt i emisję obligacji. I tak, zgodnie z proponowanymi zmianami, podatnik miałby pewność, że organ podatkowy nie zakwestionuje wysokości oprocentowania udzielonych lub otrzymanych przez niego pożyczek wewnątrzgrupowych, jeżeli pożyczka spełni kryteria wskazane w przepisach, a oprocentowanie zostanie ustalone zgodnie ze wskazanymi w przepisach zasadami. Aby skorzystać z tego rozwiązania, łączny poziom zobowiązań lub należności z tytułu kapitału pożyczek wewnątrzgrupowych nie mógłby wynieść więcej niż 20 mln PLN (wartość liczona oddzielnie dla pożyczek zaciągniętych i udzielonych). Ponadto, pożyczka musiałaby zostać udzielona na okres nie dłuższy niż 5 lat, a jej oprocentowanie ustalone byłoby w oparciu o bazową stopę procentową i marżę, określone w obwieszczeniu Ministra Finansów. Rodzaj stopy procentowej i marża ogłaszana byłaby przez Ministra Finansów co najmniej raz do roku. Oprocentowanie, którego wysokość nie byłaby kwestionowana przez organy podatkowe przy spełnieniu przez daną pożyczkę pozostałych warunków, to oprocentowanie zmienne. Dlatego można zastanowić się, czy taki sposób określenia oprocentowania (w formie stopy bazowej i marży) nie będzie sposobem preferowanym przez Ministerstwo Finansów oraz organy podatkowe w przypadku transakcji finansowych, w stosunku do określenia stałego oprocentowania. Ponadto, należy zwrócić uwagę, że Minister Finansów co najmniej raz do roku miałby dokonać rewizji poziomu oprocentowania. W związku z tym, zasadne wydaje się również przeprowadzanie takiej rewizji przez podmioty powiązane w przypadku pożyczek wewnątrzgrupowych. Na gruncie obecnych przepisów, dobrą praktykę może więc stanowić dokonanie aktualizacji analizy porównawczej dla transakcji związanych z finansowaniem co najmniej raz do roku. Kolejną z proponowanych zmian jest ustalenie progów dokumentacyjnych w zależności od poszczególnych typów transakcji (więcej na ten temat wkrótce). W przypadku finansowania dłużnego, dokumentację wraz z analizą porównawczą należałoby przygotować, jeżeli wartość finansowania przekroczy 10 mln PLN, natomiast w przypadku gwarancji – jeżeli próg 10 mln PLN przekroczy suma gwarancyjna. O wątpliwościach związanych z określeniem wartości transakcji finansowych pisaliśmy tutaj. Wprowadzenie proponowanych zmian oznaczałoby ustawowe rozwiązanie części wątpliwości. Proponowane zmiany stanowią przesłankę do określania wartości transakcji pożyczki przy uwzględnieniu kapitału pożyczki, natomiast w przypadku gwarancji, określenia wartości transakcji przy uwzględnieniu sumy gwarancyjnej.