Pierwsze wyroki o podatkowej amortyzacji nieruchomości inwestycyjnych w spółkach nieruchomościowych

Od początku 2022 r. w ustawie CIT funkcjonuje ograniczenie dla spółek nieruchomościowych (czyli m.in. spółek posiadających nieruchomości o wartości co najmniej 10 mln zł, które stanowią co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów) w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych z tytułu amortyzacji budynków. Odpisy zaliczane do kosztów podatkowych  nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości. Spółki nieruchomościowe często prezentują posiadane nieruchomości dla celów bilansowych jako inwestycje długoterminowe, tj. kategorię, która jest wyceniana według wartości godziwej i nie dokonuje się od niej księgowych odpisów amortyzacyjnych. W rezultacie powstała wątpliwość, czy powyższe ograniczenie dotyczy również tej kategorii.

W interpretacjach indywidualnych organy podatkowe przyjmują, że nieruchomości inwestycyjne mają rachunkowe odpisy amortyzacyjne równe 0 zł i w rezultacie odpowiadające im środki trwałe dla celów podatkowych nie mogą być efektywnie amortyzowane (pełny zakaz zaliczania odpisów do KUP) – tak np. w interpretacji z 06.09.2022 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.366.2022.1.ES.

Odmienne zdanie zaprezentowały sądy w pierwszych dostępnych wyrokach dotyczących przedmiotowej kwestii (wyrok WSA w Warszawie z 31.01.2023 r., sygn. III SA/Wa 1788/22 oraz WSA w Poznaniu z 01.02.2023 r., sygn. I SA/Po 752/22 – na podstawie ustnych uzasadnień). Sąd uznał, że sporna regulacja jest nieprecyzyjna i opowiedział się za wyłączeniem nieruchomości inwestycyjnych spod zakresu regulacji limitującej amortyzację podatkową. Sąd powołał się na projekt ustawy, w którym wskazywano, że celem przepisu jest ujednolicenie odpisów amortyzacyjnych podatkowych i bilansowych, a od nieruchomości inwestycyjnych nie dokonuje się ich wcale. Ponadto wskazano, że jeżeli celem ustawodawcy było objęcie zakazem również grupy nieruchomości inwestycyjnych, to należałoby oczekiwać precyzyjnych regulacji.

Pytanie czy powyższy wyrok wpłynie od razu na zmianę stanowiska organów podatkowych w wydawanych interpretacjach? Należy mieć nadzieję, że stanowi pierwszą oznakę korzystnej linii sądowej w tym względzie.