Określenie okresu, w którym spółka powinna ująć dla celów VAT faktury korygujące in plus

Wyrok WSA w Gliwicach  z 20 czerwca 2024 r., sygn. I SA/Gl 1477/23.

Czego dotyczyła sprawa?

Spółka REHEGOO MUSIC GROUP Sp. z o.o. z siedzibą w Bielsku-Białej prowadzi działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych, współpracując z kontrahentami z branży muzycznej. Spółka wystąpiła o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej momentu, w którym powinna ujmować dla celów VAT faktury korygujące „in plus” (zwiększające podstawę opodatkowania). Problem powstał w związku z otrzymywaniem przez spółkę miesięcznych raportów sprzedażowych od kontrahenta, na podstawie których wystawiane były faktury korygujące, gdy raporty końcowe wykazywały wyższe kwoty niż raporty wstępne. Zdaniem spółki w sytuacji opisanej w stanie faktycznym wniosku (podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu), spółka powinna dokonać korekty podstawy opodatkowania w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym otrzymała ostateczny raport od kontrahenta i wystawiła fakturę korygującą, tj. na bieżąco.

Stanowisko KIS

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej [dalej: KIS] w interpretacji z 17 sierpnia 2023 r.[1], uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. KIS argumentował, że korekta podstawy opodatkowania powinna być dokonana w okresie, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania. W analizowanym stanie faktycznym uważał, że spółka już w momencie wystawienia faktury pierwotnej wie, że raport ostateczny poszczególnych serwisów może się różnić od raportu wstępnego kontrahenta. Oznacza to, że nie jest to zdarzenie niepewne. W związku z tym, jeżeli przyczyna korekty istniała już w chwili wystawienia faktury pierwotnej (np. błąd, pomyłka), korekty należałoby dokonać wstecznie.

Wyrok WSA w Gliwicach

WSA w Gliwicach w wyroku z 20 czerwca 2024 r.[2], uchylił zaskarżoną interpretację KIS. Sąd przychylił się do stanowiska spółki, uznając, że w przypadku, gdy przyczyna korekty nie była znana w momencie wystawienia faktury pierwotnej, korekta powinna być ujęta na bieżąco, tj. w okresie, w którym spółka otrzymała ostateczny raport i wystawiła fakturę korygującą. Sąd podkreślił, że zgodnie z ustawą o VAT[3], korekta podstawy opodatkowania powinna być dokonana w rozliczeniu za okres, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania. W omawianym przypadku faktura pierwotna była wystawiona prawidłowo na podstawie dostępnych danych, a zmiana wartości sprzedaży wynikła z późniejszych raportów sprzedażowych, co nie mogło być przewidziane przez spółkę w momencie wystawiania faktury pierwotnej

Znaczenie w VAT

Wyrok WSA ma istotne znaczenie dla praktyki księgowej wielu firm, szczególnie tych działających w branżach, gdzie raporty sprzedażowe są dostarczane z opóźnieniem.

Kluczowym wnioskiem płynącym z tego wyroku jest potwierdzenie, że w przypadku późniejszego zwiększenia wartości sprzedaży, wynikającego z nowych okoliczności, korekta faktury powinna być dokonana na bieżąco. Sąd jednoznacznie stwierdził, że brak pewności co do ostatecznych kwot w momencie wystawienia faktury pierwotnej, wyklucza możliwość wstecznej korekty. Wyrok ten daje jasne wskazówki dotyczące momentu ujmowania faktur korygujących „in plus” i stanowi ważny punkt odniesienia dla innych przedsiębiorców zmagających się z podobnymi problemami.

***

[1] Sygn. 0111-KDIB3-1.4012.454.2023.1.KO.

[2] Sygn. I SA/Gl 1477/23.

[3] Art. 29a ust. 17 ustawy o VAT.