Odpisy amortyzacyjne od licencji wg WSA niestety w limicie kosztów na usługi niematerialne

Obowiązujące od stycznia 2018 roku przepisy o limitacji wydatków na usługi niematerialne ponoszone w grupie cały czas budzą wątpliwości interpretacyjne. Tym razem, wykładania językowa przepisów nie wystarczyła sądowi to rozstrzygnięcia sporu. Aby odczytać sens niedawno uchwalonych przepisów WSA odwołał się do wykładni celowościowej. WSA w Opolu w wyroku z 9 maja 2018 r. orzekł, że wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e updop podlegać będą również odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych. Przypomnijmy, że zgodnie z nowymi przepisami, które określają jaka wysokość poniesionych na rzecz podmiotów powiązanych wydatków na nabycie wartości niematerialnych i prawnych takich jak licencje, know-how prawa własności przemysłowej i znaki towarowe od podmiotów powiązanych, może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Limit ten został określony jako 3 mln złotych plus 5% EBITA. Ustawodawca wymieniając katalog wydatków objętych limitem posłużył się zwrotem „wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7”. Przepis natomiast nie stanowi, że z kosztów uzyskania przychodów należy wyłączyć odpisy amortyzacyjne od praw lub wartości niematerialnych i prawnych. WSA w Opolu uznał, że odpisy amortyzacyjne to nic innego jak właśnie takie wydatki na nabycie wartości niematerialnych i prawnych, tylko że rozłożone w czasie, dlatego też limit o którym mowa w art. 15e znajdzie do nich zastosowanie. I nawet można byłoby się zgodzić z tą teorią, gdyby nie technika legislacyjna zastosowana w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. W każdym przypadku, jeżeli ustawodawca zamierzał wyłączyć odpisy amortyzacyjne z kosztów uzyskania przychodów, to robił to wprost w art. 16 ustawy o pdop, wskazując że odpisy amortyzacyjne od danego środka trwałego, w określonej wysokości, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu. Taka metoda została zastosowana w m.in. w przypadku odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia samochodu osobowego od wartości samochodu przewyższającej 20.000 EUR. Co więcej, ustawodawca wprowadzając omawiany art. 15e ustawy o pdop, wprowadził również art. 16 ust. 1 pkt 64a i art. 16 ust. 1 pkt 73. W pierwszym przypadku kosztem uzyskania przychodu, w określonej sytuacji, nie są odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych, natomiast drugim przypadku kosztem uzyskania przychodu nie są wszelkie należności i opłaty za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości niematerialnych i prawnych. Ustawodawca ewidentnie więc wskazuje, że odpisy amortyzacyjne i należności i opłaty są zupełnie inną kategorią kosztów. Powyższe nie przekonało jednak WSA w Opolu, który w pomijając zupełnie brzmienie powyższych przepisów, uznał że celem art. 15e updop jest ograniczenie prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z nabyciem określonych kategorii usług lub praw od podmiotów powiązanych.