Nie będzie rewolucji w podatku od nieruchomości od zamortyzowanych budowli

W wyroku NSA z 3 marca 2021 r., sygn. III FSK 999/21, wskazano, że podstawą opodatkowania zamortyzowanych budowli dla celów podatku od nieruchomości jest wartość początkowa brutto budowli z ostatniego roku, w którym dokonywano amortyzacji. Taka też była powszechna praktyka w ostatnich latach, choć podstawa prawna (art. 4 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l.) dawała możliwość dla niekoniecznie  jednoznacznych wniosków. W efekcie w wyroku WSA w Kielcach z 13 lutego 2019 r., sygn. I SA/Ke 3/19, sąd doszedł do wniosku, że podstawą opodatkowania zamortyzowanych budowli jest wartość początkowa netto (uwzględniająca dokonane odpisy amortyzacyjne) ustalona 1 stycznia ostatniego roku amortyzacji. Ten precedensowy wyrok został właśnie uchylony przez NSA. W powyższym zakresie nie dojdzie zatem do rewolucji w zakresie opodatkowania budowli. Podatnicy nie będą mieli możliwości zmiany podstawy opodatkowania po zakończeniu amortyzacji. Do zmiany podstawy naliczania podatku od budowli może dojść jedynie w przypadku zmiany właściciela/posiadacza (np. w wyniku zbycia budowli). Powyższe zagadnienie stanowi kolejny przykład nieprecyzyjnych regulacji dotyczących podatku od nieruchomości, zwłaszcza w odniesieniu do budowli. Ustalenie katalogu budowli wymaga bowiem sięgnięcia do definicji z Prawa budowlanego, które służy innym celom niż podatki. Aktualnie wciąż sporne pozostaje opodatkowanie takich obiektów jak naziemne zbiorniki i silosy, stacje trafo czy instalacje przemysłowe, pomimo że zagadnienia te były w ostatnich latach przedmiotem orzecznictwa, w tym Trybunału Konstytucyjnego. W MDDP na stałe monitorujemy praktykę i orzecznictwo dlatego w przypadku wątpliwości dotyczących opodatkowania budowli i innych kwestii dotyczących podatku od nieruchomości, eksperci MDDP służą wsparciem.