Nazwa usługi nie determinuje jej charakteru

13 marca 2019 r. pojawił się korzystny dla podatników wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu (sygn. I SA/Po 991/18), w którym sąd podważa założenia często przyjmowane przez Dyrektora KIS w interpretacjach indywidualnych w zakresie rozszerzającej wykładni kategorii kosztów uzyskania przychodów podlegających limitowi wynikającemu z art. 15 e Ustawy o CIT. W sprawie poruszony został szeroki zakres zagadnień związanych z limitowaniem KUP, warto jednak zwrócić szczególną uwagę na pytanie dotyczące usług zarządzania siecią oraz zarządzania systemami informatycznymi. Wnioskodawca wskazał, że w ramach grupy podmiotów powiązanych świadczone są między innymi usługi zarządzania siecią oraz zarządzania systemami informatycznymi, polegające m.in. na administrowaniu systemami informatycznymi, użytkownikami, naprawie i konfiguracji sprzętów, tworzeniu raportów i systemów oraz koordynacji i rekomendacji w zakresie zleceń zewnętrznych IT. Zgodnie z art. 15 e, limitowaniu podlegają koszty m.in. usług doradczych, zarządzania i kontroli, usługi przetwarzania danych oraz świadczeń o podobnym charakterze. Zgodnie ze stanowiskiem wnioskodawcy, usługi te nie mają charakteru podobnego do usług wskazanych w przepisie. Dyrektor KIS uznał to stanowisko za nieprawidłowe, bez szerszego uzasadnienia wskazując, że mają one cechy usług doradczych i zarządzania. Sąd jednak nie zgodził się ze stanowiskiem Dyrektora KIS. W uzasadnieniu podkreślił, że sam fakt wystąpienia w nazwie danej usługi słowa „zarządzanie” lub „administrowanie” nie przesądza o zakwalifikowaniu ich do katalogu usług z art. 15e. W ocenie sądu, na podstawie opisu wskazanych usług nie można stwierdzić, że mają one charakter doradztwa lub zarządzania. Jednocześnie sąd podkreślił, że usługi te mogą zawierać pewne elementy doradztwa lub zarządzania, jednak nie to jest ich głównym celem. Na podstawie stanowiska przedstawionego w wyroku, można wnioskować, że najważniejsze w ocenie, czy dana usługa należy do katalogu usług, których koszty podlegają limitowaniu zgodnie z art. 15e są faktyczne czynności składające się na usługi oraz ich cel. Nie można więc sugerować się wyłącznie nazwą usług, co często w przypadku świadczeń, które w nazwie mają słowo „zarządzanie” czynią organy podatkowe, skupiając się na wykładni językowej. Zaprezentowane w wyroku podejście jest korzystne dla podatników. Nie zawsze bowiem słowo „zarządzanie” lub „administrowanie” automatycznie oznacza, że usługa mieści się w katalogu usług wskazanym w katalogu art. 15e i podlega limitowaniu.  Pozostaje mieć nadzieję, że podobne stanowisko zacznie być powszechnie stosowane przez organy podatkowe.