Koszty finansowania dłużnego

Firmy z sektora budowlanego korzystają często z finansowania swojej działalności poprzez różne formy finansowania dłużnego.  Każda z nich niesie określone konsekwencje podatkowe – niemniej łączy je wspólny mianownik w postaci kosztów finansowania dłużnego. Koszty te mogą przybierać formę odsetek, opłat, prowizji czy premii. Niezależnie jednak od formy, podatnicy CIT zobowiązani są wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów nadwyżkę tych kosztów nad wyższą z kwot: 3 mln zł lub 30% tzw. podatkowej EBITDA.

Podmioty powiązane, które korzystają z finansowania grupowego, są zobowiązane do zachowania rynkowego charakteru transakcji, co oznacza, że warunki takiej transakcji, w tym wynagrodzenie, powinny zostać ustalone na warunkach rynkowych (arm’s length).

Innym rodzajem transakcji określanej jako finansowa są poręczenia i gwarancje. Nawet jeśli poręczenia zostały udzielone nieodpłatnie, to może wystąpić obowiązek ich udokumentowania i sporządzenia analizy cen transferowych. Niezależnie do tego czy w ramach transakcji gwarancji/ poręczenia ustalono wynagrodzenie, zasadne jest określenie rynkowej wysokości prowizji należnej poręczycielowi w związku z udzieleniem poręczenia zobowiązań dłużnika wobec beneficjenta.