Korekta wstępna w CIT estońskim – ryczałcie od dochodów spółek

Estoński CIT, czyli ryczałt od dochodów spółek, to forma opodatkowania, która umożliwia odroczenie momentu zapłaty podatku do chwili faktycznej dystrybucji zysku do osoby fizycznej – wspólnika. Kluczowym elementem w początkowej fazie stosowania tego modelu opodatkowania jest kalkulacja tzw. korekty wstępnej.

Istota korekty wstępnej

Jak wynika z treści objaśnień Ministra Finansów z 23 grudnia 2021 r. efektem korekty wstępnej przychodów i kosztów jest wyeliminowanie:

• podwójnego opodatkowania tych samych przychodów;
• możliwości nieuwzględnienia w rozliczeniu podatkowym określonych przychodów;
• podwójnego odliczenia tych samych kosztów;
• możliwości nieuwzględnienia w rozliczeniu podatkowym określonych kosztów.

Innymi słowy, korekta wstępna polega na ustaleniu występujących na moment wdrożenia opodatkowania CIT estońskim rozbieżności pomiędzy wynikiem podatkowym oraz finansowym spółki.

Informacja CIT/KW

Podatnicy, którzy decydują się na opodatkowanie estońskim CIT, zobowiązani są do złożenia formularza CIT/KW, który stanowi załącznik do deklaracji CIT-8. CIT/KW należy przedłożyć naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego do końca trzeciego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego.

CIT/KW zawiera informacje na temat występujących, na ostatni dzień poprzedzający pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, różnic w zakresie ujmowania przychodów oraz kosztów dla celów podatkowych i rachunkowych (korektę wstępną).

W ramach wyliczenia korekty wstępnej podatnik powinien:

1. zaliczyć do przychodów podatkowych:

• przychody dotychczas wyłącznie rachunkowe;
• koszty dotychczas wyłącznie podatkowe;

2. zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów:

• przychody dotychczas wyłącznie podatkowe;
• koszty dotychczas wyłącznie rachunkowe.

Jak wyjaśnia Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 27 marca 2024 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.626.2023.1.DD: „Nadrzędnym celem art. 7aa ustawy o CIT jest zapobieganie podwójnemu zaliczeniu danej kategorii do przychodów lub kosztów, jak również do nieopodatkowania pewnych przepływów. […] Korekta powinna mieć zastosowanie do różnic przejściowych między wynikiem finansowym a podatkowym podatnika”.

Kiedy korekta wstępna nie skutkuje realnym opodatkowaniem?

Korekta wstępna nie zawsze prowadzi do rzeczywistego obciążenia podatkowego. Charakter rozbieżności pomiędzy wynikiem podatkowym oraz finansowym spółki może bowiem nie prowadzić do wykazania w ramach korekty wstępnej dochodu. Dzieje się tak, jeżeli występujące różnice przejściowe prowadziły w okresie do wdrożenia CIT estońskiego do zaniżenia wyniku finansowego w stosunku do wyniku podatkowego.

Co więcej, nawet jeśli spółka w ramach korekty wstępnej wykazała dochód, będzie on podlegał opodatkowaniu według stawki 19% wyłącznie w sytuacji, w której spółka utraci prawo do korzystania z ryczałtu przed upływem czterech lat podatkowych. Jeśli spółka stosuje CIT estoński przez okres co najmniej czterech lat podatkowych, zobowiązanie podatkowe z tego tytułu wygasa.

Podsumowanie

Korekta wstępna w estońskim CIT stanowi obowiązkowe obliczenie różnicy pomiędzy rachunkowym a podatkowym ujęciem przychodów i kosztów, która może skutkować podatkiem albo nie. Poprawne sporządzenie korekty wstępnej wymaga starannej oceny sytuacji finansowej spółki, a także prawidłowego wypełnienia informacji CIT/KW. Korekta wstępna nie prowadzi do faktycznego opodatkowania, szczególnie jeśli spółka utrzymuje stosowanie CIT estońskiego przez co najmniej cztery lata podatkowe.