Z kategorii "dylematy podatnika": Jak podchodzić do agregowania transakcji objętych obowiązkiem przygotowania dokumentacji cen transferowych?
Nowe przepisy w zakresie cen transferowych, obowiązujące od 2017 roku, poza dodatkowymi obowiązkami przysporzyły podatnikom wiele różnych wątpliwości. Jednym z takich dylematów jest właściwe podejście do agregowania transakcji, czyli określenie, które transakcje przekraczają limit transakcyjny i powinny zostać objęte dokumentacją cen transferowych. Podejście do agregowania ma bowiem znaczący wpływ na liczbę transakcji objętych dokumentacją i czas potrzebny na przygotowanie dokumentacji.
Wątpliwości w tej kwestii jest na tyle wiele, że w ostatnim czasie zaczęły pojawiać się interpretacje indywidualne, które mają pomóc podatnikom je rozwiać. Czy te interpretacje rzeczywiście pomogły?
4 stycznia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.314.2017.1.MJ) uznał, iż limit transakcyjny należy odnosić osobno do łącznej wartości transakcji jednego rodzaju (innego zdarzenia) zawartej z danym podmiotem powiązanym. Oznacza to, że obowiązek przygotowania dokumentacji cen transferowych będzie spoczywał jedynie dla transakcji (innego zdarzenia) jednego rodzaju z danym podmiotem powyżej określonego limitu transakcyjnego (wynikającego z przepisów). Jeżeli spółka będzie realizować jednocześnie nieistotne transakcje (lub inne zdarzenia) jednego rodzaju zawierane z tym samym podmiotem, których wartość będzie poniżej limitu nie będą one podlegały obowiązkowi dokumentacyjnemu. Takiemu obowiązkowi nie będzie też podlegać istotna transakcja / zdarzenie jednego rodzaju realizowane z innymi podmiotami, dla których wartości jednostkowe transakcji z danym podmiotem będą przyjmować wartości poniżej limitu.
Oznacza to, iż przy określaniu liczby transakcji podlegających dokumentacji cen transferowych podatnik powinien analizować zarówno rodzaj transakcji, jak i podmiot z którym realizuje transakcje. Omawiane podejście w ostatnich miesiącach potwierdzone już zostało w kilku wydanych interpretacjach indywidualnych.
Praktyka nie jest jednak tak oczywista. Bardziej rygorystyczne podejście do agregowania transakcji zostało zaprezentowane w odpowiedzi Ministerstwa Finansów na interpelację poselską z września 2017 r. Ministerstwo Finansów wskazało w niej, że konieczne jest grupowanie transakcji jednego rodzaju i odnoszenie ich względem progów określonych przepisami. Podkreślono, iż przyjęcie wartości jednostkowej transakcji, bez analizy całokształtu relacji pomiędzy podmiotami powiązanymi, mogłoby prowadzić do unikania obowiązku dokumentacyjnego i sztucznego dzielenia transakcji.
Zgodnie z tą wykładnią przy dokumentowaniu transakcji z grupą podmiotów należy patrzeć zarówno na rodzaj transakcji, jak i na grupę podmiotów, z którymi dana transakcja jest realizowana. Powyższe podejście zostało również potwierdzone w interpretacjach indywidualnych i wydaje się racjonalne z perspektywy identyfikowania transakcji mających najbardziej istotny wpływ na dochód (stratę) podatnika.
W praktyce funkcjonuje jeszcze jedno podejście najbardziej rygorystyczne (potwierdzone wyrokiem WSA z lutego 2017 r.), które polega na sumowaniu wszystkich transakcji (a nie tylko jednego rodzaju) i tak zsumowanych transakcji porównywania z progiem.
Wybór właściwego podejścia może przyprawić o niemały ból głowy. Prawidłowe zdefiniowanie limitów transakcyjnych i podejście do agregowania transakcji jest jednak kluczowe dla osób odpowiedzialnych za przygotowanie dokumentacji cen transferowych w spółce.
Z uwagi na nadchodzące terminy to ostatni moment dla podatników na przyjęcie odpowiedniego podejścia do agregacji transakcji, biorąc pod uwagę własną ekspozycję na ryzyko podatkowe. Jednym z rozwiązań jest zabezpieczenie przyjętego podejścia poprzez wystąpienie z pytaniem o interpretację indywidualną. Właściwe podejście pozwoli na prawidłowe wywiązanie się z obowiązków dokumentacyjnych, a tym samym uniknięcie kar związanych z niekompletną dokumentacją cen transferowych.
Dla przypomnienia: podmioty, objęte obowiązkiem sporządzenia dokumentacji cen transferowych muszą złożyć oświadczenie o przygotowaniu kompletnej dokumentacji cen transferowych za 2017 r. wraz z deklaracją CIT-8 do 3 kwietnia 2018 r.