31 grudnia 2018 r. zostało opublikowane obwieszczenie dotyczące wysokości oprocentowania pożyczek, kredytów lub emisji obligacji, uprawniającego (jako jeden z warunków) do skorzystania z uproszczenia typu
safe harbour. Rozwiązanie to oznacza, że w przypadku transakcji finansowych, dla których zostaną spełnione wszystkie warunki wskazane w Ustawie o CIT/PIT (m.in. okres trwania finansowania nie dłuższy niż 5 lat), organy podatkowe odstąpią od weryfikacji rynkowego charakteru oprocentowania. Z drugiej strony, podatnik nie będzie zobowiązany do przygotowania analizy porównawczej dla tej transakcji.
Zgodnie z opublikowanym obwieszczeniem, aby skorzystać z rozwiązania typu
safe harbour, wysokość oprocentowania dla transakcji zawartych od 1 stycznia 2019 r. powinna zostać ustalona w oparciu o oprocentowanie zmienne, gdzie:
1) rodzaj bazowej stopy procentowej dla finansowania udzielonego:
- w PLN – stanowi WIBOR 3M,
- w USD – stanowi LIBOR USD 3M,
- w EUR – stanowi EURIBOR 3M,
- w CHF – stanowi LIBOR CHF 3M,
- w GBP – stanowi LIBOR GBP 3M,
2) marża:
- wynosi 2 p.p.,
- stanowi sumę wartości bezwzględnej bazowej stopy procentowej i wartości określonej w lit. a, w przypadku, gdy wartość bazowej stopy procentowej określonej w pkt 1 jest mniejsza od zera
– i
jest marżą maksymalną dla pożyczkobiorcy i minimalną dla pożyczkodawcy.
Należy zaznaczyć, że rozwiązanie typu
safe harbour ma odniesienie jedynie do pożyczek/kredytów/obligacji, które zostaną zawarte od 1 stycznia 2019 r. Do
umów zawartych przed 2019 r. rozwiązanie nie będzie miało zastosowania.
Obwieszczenie będzie aktualizowane i publikowane przynajmniej raz w roku.
3 stycznia 2019 r. na stronie MF zostało opublikowane uzasadnienie do obwieszczenia. W ramach uzasadnienia zostało podkreślone, że
wysokość oprocentowania ma zastosowanie
wyłącznie do transakcji kontrolowanych, które
decyzją podatnika zostają włączone do reżimu safe harbour. Uproszczenie ma bowiem charakter opt-in, tzn. jego stosowanie nie jest obligatoryjne.
W przypadku, gdy podatnicy nie będą korzystali z rozwiązania typu
safe harbour,
obwieszczenie nie ma zastosowania, a
dokumentacja cen transferowych będzie musiała zawierać analizę cen transferowych potwierdzającą rynkowy charakter stosowanego oprocentowania.
Jeszcze przed wejściem w życie nowych przepisów powstała wątpliwość, czy organy podatkowe nie będą kwestionowały rynkowego charakteru transakcji opierając się wyłącznie na wskaźnikach publikowanych w obwieszczeniu.
Kwestia ta została poruszona w uzasadnieniu do obwieszczenia. Zgodnie z nim,
wysokość oprocentowania nie może stanowić punktu odniesienia / benchmarku /
normy ani dla podatnika ani dla organu w zakresie ustalenia rynkowej wysokości oprocentowania, w przypadku transakcji nieobjętych rozwiązaniem safe harbour.
W takim przypadku zastosowanie będą miały ogólne zasady weryfikacji rynkowej wysokości oprocentowania tj. przygotowanie analizy cen transferowych. Szkoda tylko, że tak ważna kwestia dla podatników została rozstrzygnięta w uzasadnieniu do projektu, a nie w przepisie.
