Interpretacja ogólna dot. agregowania transakcji - wątpliwości podatników rozwiane?

29 stycznia 2018 r. na stronie Ministerstwa Finansów ukazała się długo wyczekiwana interpretacja ogólna w zakresie progów dotyczących obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej cen transferowych. Ministerstwo Finansów odnosi się w niej m.in. do ustalenia progu dokumentacyjnego dla transakcji jednego rodzaju oraz określenia pojęcia „jednego rodzaju”, a także ustalenia progu dokumentacyjnego dla transakcji zawieranych z wieloma podmiotami powiązanymi. Ministerstwo Finansów potwierdziło prezentowane przez nas stanowisko, zakładające, że udokumentowaniu podlegają jedynie istotne transakcje i do progu transakcyjnego należy zsumować wyłącznie transakcje jednego rodzaju, a nie wszystkie transakcje realizowane z podmiotami powiązanymi. Ministerstwo Finansów podkreśliło również, że nowelizacja przepisów zakłada dokumentowanie jedynie istotnych ekonomiczne transakcji i nie ma na celu nakładania na podatników nieuzasadnionych kosztów administracyjnych. Tak więc, zgodnie z naszymi przewidywaniami, najbardziej rygorystyczne podejście (tj. sumowanie wszystkich transakcji) nie ma zastosowania. W interpretacji ogólnej zostało potwierdzone również rekomendowane przez nas podejście, (czytaj: Z kategorii „dylematy podatnika”: Jak podchodzić do agregowania transakcji objętych obowiązkiem przygotowania dokumentacji cen transferowych?). tj. analiza transakcji w celu agregacji zarówno pod kątem jej rodzaju, jak i podmiotów, z którymi transakcja jest realizowana. Oznacza to, że w przypadku realizacji transakcji na analogicznych warunkach z kilkoma podmiotami, do progu transakcyjnego powinna zostać porównana łączna wartość danej transakcji ze wszystkimi podmiotami. Większość interpretacji, które dotychczas się ukazywały prezentowała inne stanowisko w tym zakresie. Przykładowo transakcja usług księgowych jest realizowana z kilkoma podmiotami. Wartość świadczonych przez spółkę usług na rzecz każdego z podmiotów nie przekracza określonego dla podatnika progu transakcyjnego. Natomiast łączna suma usług księgowych świadczonych na rzecz wszystkich podmiotów powiązanych przekracza ten próg. W takim przypadku, transakcja ta jest uznawana za istotną z perspektywy podatnika i podlega obowiązkowi dokumentacyjnemu. W tym zakresie podatnicy nie powinni więc już mieć żadnych wątpliwości. Ministerstwo Finansów nie rozwiewa jednak całkowicie wątpliwości podatników w kwestii definicji pojęcia jednego rodzaju transakcji / innych zdarzeń. Zgodnie z interpretacją, jeżeli kluczowe parametry transakcji są do siebie zbliżone, powinny one zostać uznane jako jednego rodzaju. Jako przykłady kluczowych parametrów transakcji wskazano istotne funkcje, aktywa i ryzyka, sposób kalkulacji ceny, istotne warunki płatności. W interpretacji jednak podkreślono, że określenie transakcji / innych zdarzeń jako jednego rodzaju powinno być oceniane indywidualnie z uwzględnieniem specyfiki działalności podatnika. Stanowisko to zostało uzasadnione koniecznością zindywidualizowanego podejścia bazującego na konkretnym stanie faktycznym znajdującym odzwierciedlenie w dokumentach źródłowych. Podatnicy nadal mogą mieć więc wątpliwości, w jaki sposób agregować transakcje jednego rodzaju oraz co należy uznać za istotne parametry transakcji. W związku z tym, zasadne jest rozważenie wystąpienia o interpretacją indywidualną w celu potwierdzenia właściwego podejścia do agregowania danych transakcji. Tym bardziej, że w interpretacji podkreślono, że obowiązkiem podatnika jest prawidłowe określenie jednego rodzaju transakcji / innych zdarzeń.