Definicja dostawy ciągłej
Zdefiniowanie pojęcia dostawy ciągłej, pomimo funkcjonowania w obrocie prawnym wielu rozstrzygnięć sądów administracyjnych w tym zakresie, wydaje się wciąż sprawiać problemy podatnikom. 14 czerwca br. pojawiło się kolejne rozstrzygnięcia NSA w tej sprawie (sygn. I FSK 1239/16). Zdaniem NSA z dostawą o charakterze ciągłym mamy do czynienia, gdy dostawca realizuje jedną dostawę w sposób ciągły, w drodze wykonania świadczeń częściowych (powtarzających się) w określonych okresach rozliczeniowych.
Analizowana sprawa dotyczyła wniosku o interpretację złożonego przez podatnika prowadzącego działalność w zakresie m.in. dostaw towarów rolnych oraz rolno-spożywczych na rzecz kontrahentów. Podatnik w ramach części umów zawieranych z kontrahentami wprowadził rozliczenia oraz płatności z tytułu dostaw towarów w ustalonych przez strony okresach rozliczeniowych (np.: tygodniowych, dwutygodniowych, miesięcznych lub kwartalnych). Zdaniem podatnika, w sytuacji, gdy w związku z wykonywanymi dostawami towarów ustalono następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, dostawę towarów uznaje się za dokonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia.
Z takim stanowiskiem nie zgodził się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznając, że, pomimo podatnik umówił się z kontrahentami na rozliczenia i płatności w okresach rozliczeniowych to nie realizuje dostawy o charakterze ciągłym, gdyż możliwe jest ustalenie daty i ilości sprzedanych towarów i tym samym określenie momentu ich dostawy.
Sprawa trafiła do WSA w Warszawie, który przyznał racje podatnikowi twierdząc, że decydująca jest wola stron. W sytuacji, gdy kontrahenci umówili się na rozliczenie (opłacanie) dostaw w okresach rozliczeniowych to obowiązek podatkowy nie powstanie z chwilą dokonania dostawy, lecz w momencie upływu umownego okresu rozliczeniowego.
NSA rozpoznając sprawę nie zgodził się zarówno z wykładnią WSA i stanowiskiem organu. Podkreślił, że za dostawy ciągłe należy uznać nie tylko te w stosunku, do których nie można określić, kiedy się zaczynają i kiedy kończą, ale również pod pojęciem dostaw ciągłych, należy rozumieć dostawę, która jest realizowana w sposób ciągły w drodze świadczeń częściowych, dla których ustalane są następujące po sobie termin płatności lub rozliczeń. NSA podkreślił, że dostawą o charakterze ciągłym jest dostawa, która rzeczywiście realizuje z góry jakąś określoną dostawę określonej grupy towarów, czy jest określona w sposób czasowy, powtarzający się – innymi słowy towary te będą dostarczane bowiem strony tak postanowiły, że będą uzupełniane brakujące towary w asortymencie, które będą wysyłane co jakiś czas, i w tym zakresie zawarły umowę o dokonywanie właśnie takiej dostawy w sposób ciągły.
Zaprezentowane powyżej stanowisko NSA należy uznać za spójne z postanowieniami Dyrektywy 2006/112/WE zawartymi w art. 64. Natomiast korzyści z niego płynące powinni również odczuć m.in. podatnicy dokonujący dostawy towarów z magazynu konsygnacyjnego na rzecz swoich kontrahentów, gdzie co prawda możliwe jest ustalenie daty i ilości wydanych towarów, ale mamy tu do czynienia z czynnościami powtarzalnymi w z góry określonych okresach rozliczeniowych.