Czy opłaty licencyjne podlegają limitowi zaliczania do kosztów uzyskania przychodów?
Jak wspominaliśmy w jednym z ostatnich wpisów, MF opublikowało wyjaśnienia w zakresie ograniczenia w odliczaniu kosztów nabywanych usług od podmiotów powiązanych.
Jedną z wątpliwości podatników jest ustalenie w jaki sposób interpretować koszt związany bezpośrednio z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi.
W wyjaśnieniach MF wskazało, że są to koszty, które wpływają na finalną cenę danego towaru lub usługi oraz są możliwe do zidentyfikowania jako czynnik obiektywnie kształtujący cenę danego dobra lub usługi.
Co więcej, MF potwierdza, że limitowi określonemu w art. 15e ustawy o CIT podlegają „wszelkiego rodzaju opłaty i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw i wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT”, a więc także wszelkiego rodzaju opłaty licencyjne.
Czy zatem opłata licencyjna może zostać uznana za koszt niepodlegający limitowi?
W opublikowanych wyjaśnieniach, MF powołało się na przykład opłat licencyjnych ponoszonych przez dystrybutora. Licencja jest wykorzystywana przez dystrybutora w celu prowadzenia działalności na rynku polskim tj. sprzedaży towarów oraz prowadzeniu działalności promocyjnej w zakresie sprzedawanych towarów i bez niej prowadzenie tej działalności byłoby niemożliwe. Wynagrodzenie licencjodawcy uzależnione jest od wartości sprzedaży towarów oznaczonych znakami towarowymi w danym okresie rozliczeniowym.
W takim przypadku opłaty licencyjne powinny zostać uznane jako koszty bezpośrednio związane z nabyciem towaru.
Należy założyć, że taka sama logika powinna być zastosowana w przypadku producentów. Przykładowo, dla przedsiębiorstwa prowadzącego działalność produkcyjną, niezbędne w celu prowadzenia działalności są m.in. określone zestawy surowców, materiałów, energii, ale również w zależności od rodzaju prowadzonej działalności technologia produkcji czy znak towarowy.
Możliwość zaliczenia opłat licencyjnych do kosztów uzyskania przychodów w przypadku producentów została potwierdzona w ramach interpretacji indywidualnych (sygn. 0115-KDIT2-3.4010.376.2017.1.JG oraz sygn. 0111-KDIB1-1.4010.192.2017.1.BK). Z tym, że argumentacja podatnika opierała się głównie na podkreśleniu sposobu kalkulacji opłat licencyjnych, którego bazą jest liczba wyprodukowanych produktów. Jako kluczowe argumenty przemawiające za uznaniem opłat licencyjnych, jako kosztów bezpośrednio związanych z działalnością produkcyjną wskazano, że:
- stanowią one nieodłączny element wytworzenia produktu,
- są bezpośrednio powiązane z jednostką produktu,
- są ponoszone bez względu na to czy towar zostanie sprzedany czy też nie,
- są brane pod uwagę do kalkulacji ceny sprzedaży produktów,
- stanowią element kosztu wytworzenia na potrzeby wyceny magazynowania zapasów produktu.