Czy oddział przedsiębiorcy zagranicznego podlega nowym obowiązkom dokumentacyjnym?

Część zagranicznych przedsiębiorców prowadzi w Polsce działalność za pośrednictwem oddziału firmy zagranicznej. W przypadku tego rodzaju podmiotów pojawiają się problemy dotyczące zastosowania nowych regulacji w zakresie cen transferowych. Wątpliwości wynikają z faktu, że sam oddział zagraniczny nie jest podatnikiem w rozumieniu Ustawy o CIT, podatnikiem jest podmiot zagraniczny prowadzący działalność w formie oddziału. Co prawda, z art. 9a ust. 5 Ustawy CIT wynika, iż dokumentacja cen transferowych powinna zostać sporządzona przez podmiot prowadzący działalność w Polsce za pośrednictwem zakładu zagranicznego (w tym oddziału). Ponadto, określa, że sporządzona dokumentacja powinna objąć transakcje pomiędzy centralą a jego zagranicznym zakładem zlokalizowanym w Polsce. Jednak z przepisu tego nie wynika w jaki sposób rozwiązać pozostałe praktyczne kwestie. Jedną z często pojawiających się wątpliwości jest kwestia, czy oddział spółki zagranicznej jest zobowiązany do posiadania dokumentacji cen transferowych dla transakcji realizowanych ze spółką powiązaną z centralą. Oddział co prawda nie stanowi odrębnego podatnika na gruncie Ustawy o CIT, ale do przygotowania dokumentacji zobowiązana będzie centrala oddziału w zakresie transakcji realizowanych w Polsce przez jej oddział z podmiotami powiązanymi. Wynika to art. 9a ust. 5 Ustawy o CIT. Argumentacja ta została również wykorzystana w interpretacji Dyrektora KIS z 1 grudnia 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.330.2017.1.PC). Zagadnieniem wymagającym wyjaśnienia jest również określenie progu transakcyjnego dla oddziału. Czy należy wziąć pod uwagę wyłącznie przychody lub koszty samego oddziału? Czy też sumę przychodów lub kosztów oddziału oraz centrali? Oddział jako jednostka organizacyjna wyodrębniona w strukturze centrali nie jest odrębnym podatnikiem. Dlatego dla określenia progu transakcyjnego należy wziąć pod uwagę sumę przychodów lub kosztów łączną oddziału oraz centrali (podejście to zostało potwierdzone w powołanej interpretacji). Zaprezentowane podejście organu można oceniać dwojako. Jest ono korzystne z punktu widzenia oddziału, jeżeli chodzi o wartość progu transakcyjnego. W wyniku zsumowania przychodów lub kosztów oddziału i centrali, będzie on wyższy, co może przyczynić się do zredukowania zakresu transakcji podlegających obowiązkowi dokumentacyjnemu. Z drugiej strony, obowiązki z zakresu cen transferowych oddziału zostaną ustalone w oparciu o ww. łączną wartość przychodów lub kosztów. Tym samym, oddział może zostać objęty  rozszerzonymi obowiązkami (m.in. przygotowaniem analiz danych porównawczych, czy posiadaniem dokumentacji Master File), które nie dotyczyłyby go, gdyby pod uwagę brano tylko jego przychody lub koszty dotyczące rynku polskiego. Tak więc takie podejście pociąga za sobą konsekwencje w postaci konieczności określania obowiązków dokumentacyjnych z uwzględnieniem zsumowanych przychodów lub kosztów zarówno centrali, jak i oddziału.