Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) – zasady, obowiązek podatkowy i wyłączenia
Kiedy w 1993 roku ustanowiono jednolity rynek wewnętrzny UE i jego cztery swobody – swobodny przepływ osób, towarów, usług i kapitału, zniesiono również granice celne pomiędzy państwami członkowskimi w następstwie czego dotychczas stosowane zasady nie mogły być już wykorzystywane.
Nowa rzeczywistość wymusiła ustanowienie nowych zasad opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, a mianowicie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (wcześniej import) i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (wcześniej eksport).
W momencie przystąpienia Polski do Unii Europejskiej także rodzimy system prawny objęła zmiana zasad opodatkowania podatkiem VAT wewnątrzwspólnotowej wymiany handlowej. Zgodnie z nowymi przepisami podatek VAT przy tego typu transakcjach nie jest pobierany na granicy. Zamiast tego opodatkowanie ma miejsce w kraju nabywcy towaru, natomiast w kraju dostawcy stosuje się stawkę 0% VAT lub zwolnienie z prawem do odliczenia podatku naliczonego. Trochę inaczej jest w sytuacji świadczenia usług, jednak o tym napiszemy już niebawem.