Akcyza przy sprzedaży wina na odległość w UE w kontekście opinii Rzecznika Generalnego

Sprzedaż alkoholu, w tym wina, między krajami Unii Europejskiej wiąże się z obowiązkami w akcyzie i VAT. Obecnie przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej rozpatrywana jest sprawa C-596/23 (Pohjanri), która może wpłynąć na modele prowadzenia biznesu i politykę cenową z uwagi na zakres opodatkowania akcyzą. W sprawie tej 26 września 2024 r. została wydana opinia Rzecznika Generalnego Priita Pikamäe. Opinia rzuca nowe światło na interpretację przepisów dotyczących podatku akcyzowego w kontekście sprzedaży na odległość.

Sprzedaż na odległość a akcyza

Zgodnie z unijnymi przepisami, sprzedaż na odległość ma miejsce, gdy wyroby akcyzowe są sprzedawane konsumentom, a transport jest organizowany bezpośrednio lub pośrednio przez sprzedawcę lub w jego imieniu. W takim przypadku to sprzedawca jest zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego w kraju przeznaczenia, co może znacząco wpłynąć na marże i konkurencyjność oferty.

W sprawie, którą analizuje TSUE, wino było sprzedawane za pośrednictwem strony internetowej z Niemiec do klientów w Finlandii. Sposób składania zamówień przewidywał możliwość wyboru przewoźnika przez klienta. Dostawca wskazywał również swoim klientom, iż ciąży na nich obowiązek zapłaty podatków w Finlandii. W związku z tym sprzedawca zakładał, że jego model nie jest sprzedażą na odległość i pozostawiał klientom do rozstrzygnięcia, czy powinni zapłacić akcyzę i ewentualnie też VAT w Finlandii.

Kluczowa interpretacja TSUE

Rzecznik Generalny podkreślił, że nawet niewielkie zaangażowanie sprzedawcy w organizację transportu może skutkować uznaniem go za odpowiedzialnego za zapłatę akcyzy w kraju odbiorcy. Oznacza to, że, przykładowo, jeśli dostawca na swojej stronie internetowej:

• poleca konkretne firmy przewozowe,
• udostępnia linki do stron przewoźników,
• wskazuje koszt transportu,
• przekazuje dane zamówienia bezpośrednio do firmy transportowej,

to może zostać uznany za organizatora transportu.

W analizowanej sprawie spółka B UG sprzedawała napoje alkoholowe do Finlandii, umożliwiając klientom wybór przewoźnika z listy polecanej na swojej stronie. Mimo że klienci sami zawierali umowy z przewoźnikami, spółka zdaniem Rzecznika powinna być odpowiedzialna za zapłatę podatku akcyzowego w Finlandii. Zdaniem Rzecznika jest to „jedyna wykładnia zgodna z rzeczywistością gospodarczą i handlową”.

Kluczowe będzie jednak stanowisko TSUE, który nadal może przychylić się do argumentów dostawcy i stwierdzić, że jego aktywność w zakresie organizacji transportu nie jest wystarczająca, żeby stwierdzić, że to on organizuje transport i tym samym prowadzi sprzedaż na odległość.

Co to oznacza dla innych dostawców?

Sprzedaż wina na odległość do innych krajów UE wymaga dokładnej analizy modelu dostaw pod kątem zaangażowania w organizację transportu. Nawet pośrednie działania mogą skutkować obowiązkami w zakresie podatku akcyzowego.

W tym kontekście warto wdrożyć kilka praktycznych kroków:

1. Analiza modelu sprzedaży: oceń, czy model działania może być interpretowany jako organizacja transportu w rozumieniu akcyzy, ale też VAT.
2. Jasne informacje dla klientów: informuj klientów o ich odpowiedzialności za organizację transportu.
3. Monitorowanie zmian prawnych i orzecznictwa: bądź na bieżąco z przepisami akcyzowymi w krajach, do których klienci kupują wino, aby szybko reagować na ewentualne zmiany.

Warto też sprawdzić za jakiś czas, czy TSUE podzielił stanowisko Rzecznika i w jaki sposób wypowiedział się sąd fiński w tej sprawie.