Ryczałt CIT oraz fundusz na cele inwestycyjne - 2021

Od 1 stycznia 2021 r. podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych będą mogli skorzystać z dwóch nowych preferencji podatkowych, tj.:

1. opodatkowania ryczałtem (tzw. „estoński CIT”) oraz
2. odpisów na „fundusz utworzony na cele inwestycyjne”.

 

1. Kto może skorzystać

Nowości skierowane są tylko do wybranych podatników CIT tzn. takich, którzy w pierwszej kolejności łącznie spełniają następujące warunki:

• spółek z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółek akcyjnych,
• o rocznych przychodach nie większych niż 100 mln zł (wliczając kwotę należnego VAT),
• których wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne,
• nieposiadających udziałów, akcji, jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych, praw w spółkach osobowych, powiązań z fundacją, trustem, itp.
• których przychody „pasywne” stanowią mniej niż 50% przychodów,
• których sprawozdania finansowe w czasie korzystania z preferencji nie są sporządzane wg MSR,
• nie są przedsiębiorstwami finansowymi lub instytucjami pożyczkowymi,
• nie osiągają przychodów z działalności prowadzonej na terenie SSE lub na podstawie decyzji o wsparciu,
• nie zostali postawieni w stan likwidacji albo upadłości.

 

Podatnicy, którzy podlegali przekształceniom korporacyjnych (podziały, połączenia, aporty), w tym nowoutworzeni podatnicy, nie mogą skorzystać z opodatkowania ryczałtem w roku powstania (przekształcenia) i w roku kolejnym (w każdym przypadku przez co najmniej 24 miesiące od powstania lub przekształceń).

 

 

 

RYCZAŁT CIT

2. Dodatkowe wymogi ryczałtu CIT

Opodatkowanie ryczałtem wymaga m.in.:

• zatrudnienia co najmniej 3 osób (z wyjątkami dla podatników rozpoczynających działalność oraz małych),
• ponoszenia nakładów inwestycyjnych, większych od ustalonej na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego opodatkowanie ryczałtem wartości początkowej środków trwałych z grup 3-8 KŚT (bez samochodów osobowych, samolotów i innych składników majątku służących głównie celom osobistym wspólników lub ich rodzinom) o:
  • 15% nie mniej niż 20 tys. zł (dla 2 kolejnych lat opodatkowania ryczałtem, albo
  • 33% nie mniej niż 50 tys. zł w okresie 4 lat opodatkowania ryczałtem, albo
• poniesienia w okresie 2 kolejnych lat opodatkowana ryczałtem zwiększonych o 20%, ale nie mniej niż 30 tys. zł wydatków na wynagrodzenia osób fizycznych,
• wyodrębnienia w kapitale własnym zysków niepodzielonych, podzielonych na kapitały i straty z okresu sprzed opodatkowania ryczałtem,
• zaliczenia do przychodów podatkowych przychodów niepodatkowych i kosztów niebilansowych oraz zaliczenia do kosztów podatkowych przychodów niebilansowych i kosztów niepodatkowych,
• złożenia zawiadomienia o wyborze opodatkowania ryczałtem do końca pierwszego miesiąca pierwszego roku podatkowego, w którym ma być opodatkowanie ryczałtem.

 

3. Okres opodatkowania ryczałtem CIT

Opodatkowanie ryczałtem obejmuje cztery kolejne lata podatkowe i podlega przedłużeniu z mocy prawa na kolejne cztery lata podatkowe, o ile podatnik nie zrezygnuje z przedłużenia.

 

4. Co podlega opodatkowaniu ryczałtem CIT

Opodatkowany jest dochód, do którego wlicza się m.in.:

• zysk przeznaczony do wypłaty wspólnikom lub na pokrycie straty,
• wartość świadczeń, których beneficjentem bezpośrednio lub pośrednio jest wspólnik lub podmiot powiązany z podatnikiem lub wspólnikiem (ukryte zyski – obejmują np. udzieloną wspólnikowi pożyczkę czy odpisy amortyzacyjne od składników majątku niewykorzystywanych wyłącznie na cele działalności gospodarczej) oraz wysokość wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą,
• suma nieopodatkowanych wcześniej zysków, w przypadku zakończenia opodatkowania ryczałtem,
• wartość przychodów i kosztów nieujętych w księgach, a które powinny były zostać zaksięgowane (nieujawnione operacje gospodarcze).

 

Jeżeli powyższe nie wystąpią, spółka nie podlega opodatkowaniu CIT. Musi jednak złożyć deklarację podatkową za rok podatkowy w terminie do końca 3. miesiąca następnego roku podatkowego.

 

 

 

5. Stawka ryczałtu CIT i terminy zapłaty

Stawka ryczałtu wynosi:

• 15% w przypadku małego podatnika (przychody z sprzedaży z kwotą VAT nie przekraczają 2 mln € rocznie), albo
• 25% w odniesieniu do pozostałych podatników.

Stawki te mogą ulegać obniżeniu o 5 punktów procentowych, jeśli podatnik ponosi zwiększone, niż wymagane minimum, nakłady inwestycyjne.

Terminy zapłaty ryczałtu są różne, w zależności od tego, jaki rodzaj dochodu zostanie uwzględniony w podstawie opodatkowania ryczałtem.

• W przypadku podziału zysku (do wspólników lub na pokrycie straty), ryczałt należy zapłacić do 20. dnia siódmego miesiąca roku podatkowego (wydaje się naturalne, że chodzi o rok następującego po roku, za który ustalany jest dochód).
• W przypadku dochodu z nieujawnionych operacji gospodarczych i „domiaru” z tego tytułu – do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego, następującego po roku, w którym przychody i koszty powinny były zostać zarachowane.
• W przypadku dochodu z tytułu ukrytych zysków, wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą i „domiaru” z tego tytułu – do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wypłaty lub wydatku.

Inne pozycje składające się na dochód również podlegają opodatkowaniu i rozliczeniu według swoistych zasad.

 

6. „Domiar” zobowiązania podatkowego

W języku ustawy pojawia się po raz pierwszy pojęcie „domiaru”, dotychczas funkcjonujące jedynie w potocznej polszczyźnie. W skrócie ustawa przewiduje dodatkowe zobowiązanie podatkowe, wynoszące 5% kwoty stanowiącej iloraz kwoty przychodów przekraczających limit uprawniający do ryczałtu i dochodu podatkowanego ryczałtem.

 

7. Opodatkowanie wspólnika spółki stosującej ryczałt CIT

Dywidendy wypłacane do wspólnika spółki opodatkowanej ryczałtem, są w sposób swoisty opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Podatek wynosi 19% dywidendy przy czym pomniejsza się go o 37% albo 41%, albo 51%, albo 71% kwoty stanowiącej iloczyn udziału w zyskach przysługującego temu wspólnikowi i należnego ryczałtu – przy czym wielkość potrącenia zależna jest od tego, z jakich zysków opodatkowanych ryczałtem jest wypłacana dywidenda.

 

 

 

FUNDUSZ NA CELE INWESTYCYJNE

8. Odpisy na fundusz – kosztem uzyskania przychodu

W tym wariancie ulgi, podatnik zamiast opodatkowania ryczałtem, może dokonywać stanowiących koszt uzyskania przychodów odpisów na specjalny, wyodrębniony w kapitale rezerwowym fundusz inwestycyjny, który jest tworzony z zysku osiągniętego za rok poprzedzający rok podatkowy.

Równowartość odpisu powinna być rzeczywiście wpłacona na rachunek bankowy (lub w SKOK) i być finansowana ze środków własnych podatnika.

Podatnik będzie zobowiązany wydać środki przekazane na fundusz nie później niż w roku podatkowym następującym po roku, w którym dokonano tego odpisu chyba, że złoży do właściwego naczelnika urzędu skarbowego informację o planowanych inwestycjach wskazującą rok wydatkowania środków funduszu na te cele inwestycyjne oraz wydatkowanie tych środków nastąpi w ciągu trzech lat następujących od daty dokonania odpisu.

Przy czym należy pamiętać, że środki odłożone na fundusz inwestycyjny będą musiały zostać wydatkowane jedynie na środki trwałe z grup 3-8 KŚT (bez samochodów osobowych, samolotów i innych składników majątku służących głównie celom osobistym wspólników lub ich rodzinom). Nakładami na cele inwestycyjne, analogicznie jak w tzw. estońskim CIT będą:

• wydatki na nabycie fabrycznie nowych lub wytworzenie tych środków trwałych lub
• opłaty leasingowe (z wyjątkiem leasingu operacyjnego) w części dot. spłaty ich wartości początkowej.

Podatnik stosujący metodę funduszu na cele inwestycyjne w pozostałym zakresie stosuje dotychczasowe zasady opodatkowania, czyli m.in. wylicza dochód podatkowy zgodnie z zasadami podatkowymi oraz płaci CIT (zaliczki) wg obowiązujących stawek (9 i 19% w zależności od obrotów). Zmiana polega na możliwości uznania za koszt podatkowy odpisu na fundusz na cele inwestycyjne i wydatkowania tych środków zgodnie z przepisami. Podatnik ma zatem prawo do wcześniejszego rozpoznania nowego rodzaju kosztów podatkowych – w formie odpisów. Później poniesione wydatki na nabycie środków trwałych finansowanych środkami z funduszu nie będą jednak stanowić podatkowych kosztów uzyskania przychodów (także przez odpisy amortyzacyjne).

 

9. Ewentualne konsekwencje

Konsekwencją nieprawidłowego wydatkowania lub niewydatkowania środków z funduszu inwestycyjnego czy też niezachowania przez podatnika warunków podmiotowych, a także niewykorzystania środków zgromadzonych na rachunku inwestycyjnym jest powstanie przychodu podlegającemu opodatkowaniu oraz wyłączenie możliwości korzystania z odpisów na fundusz na cele inwestycyjne w ciągu kolejnych 3 lat podatkowych.

Dodatkowo, konsekwencją nieprawidłowego wydania środków jest obowiązek zapłaty odsetek naliczonych od dnia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na fundusz na cele inwestycyjne do dnia powstania tego przychodu.

 

*****

W przypadku zainteresowania powyższymi informacjami i ich wpływem na Państwa działalność, prosimy o kontakt z

Bartoszem Głowackim                  bartosz.glowacki@mddp.pl                  tel. + 48 22 322 68 88

lub Państwa doradcą ze strony MDDP.