Ulga na robotyzację – korzystny wyrok przy ustalaniu kwoty podlegającej odliczeniu

Podobnie jak w przypadku ulgi na ekspansję, od 1 stycznia 2022 r. można skorzystać z ulgi na robotyzację, która pozwala na odliczenie wydatków poniesionych w związku z robotyzacją przedsiębiorstwa.

Ulga na robotyzację ma za zadanie pomagać firmom w intensyfikacji produktywności i konkurencyjności zarówno na rynku krajowym, jak i międzynarodowym.

Jakie koszty można odliczyć?

Aby skorzystać z ulgi na robotyzację, należy ponieść co najmniej jeden z wydatków wymienionych w ustawowym katalogu kosztów kwalifikowanych.

W katalogu kosztów poniesionych na robotyzację znajdują się m.in.:

• koszty nabycia fabrycznie nowych:
  • robotów przemysłowych,
  • maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych,
• koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych, niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz wyżej wymienionych środków trwałych,
• koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz wyżej wymienionych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
• opłaty leasingowe.

Dodatkowe odliczenie nie może przekroczyć 50% wysokości kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r. do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Odliczeniu podlegają koszty, które nie zostały zwrócone w jakikolwiek sposób. Ponadto, kwota odliczenia nie może przekraczać zysków z działalności operacyjnej przedsiębiorstwa.

Dotychczasowe stanowisko organów podatkowych

W przypadku zakupu składnika majątku będącego środkiem trwałym, za koszty nabycia uznawano odpisy amortyzacyjne. Takie podejście było prezentowane przez zarówno Ministerstwo Finansów, jak i potwierdzone w wydawanych interpretacjach indywidualnych[1]. Podatnik nie mógł skorzystać z ulgi na robotyzację jednorazowo oraz dokonać odliczenia kosztów związanych z nabyciem środka trwałego w zeznaniu rocznym.

Stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego – nowa wykładnia przepisów

21 grudnia 2023 r. WSA w Warszawie[2] wydał wyrok z korzystną wykładnią przepisów dla podatników stosujących ulgę na robotyzację.

Zdaniem WSA brak jest szczegółowego opisu dotyczącego tego, w jaki sposób podatnik powinien potrącić 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację.

WSA w uzasadnieniu do wyroku podniósł, że nie jest regułą odliczanie wydatków na nabycie środków trwałych wyłącznie poprzez odpisy amortyzacyjne. Zgodnie z treścią art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodu poniesionym na robotyzację są wydatki poniesione na nabycie określnych składników. W związku z tym wszystkie wydatki związane z nabyciem własności robota przemysłowego, urządzeń czy maszyn peryferyjnych stanowią koszty uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację.

Bez znaczenia pozostaje fakt, że roboty, maszyny oraz urządzenia peryferyjne będą stanowiły środki trwałe, ponieważ w ramach ulgi odliczeniu podlegają koszty nabycia tych przedmiotów. Sąd uznał, że błędne jest stanowisko organu w zakresie możliwości potrącenia kosztów na robotyzację poprzez zwiększenie odpisów amortyzacyjnych i odesłanie ulgi na robotyzację do zasad regulujących amortyzację środków trwałych.

Z uwagi na zmianę dotychczasowej wykładni zasad rozliczenia ulgi na robotyzację, na bieżąco śledzimy praktykę interpretacyjną w tym zakresie. W przypadku pytań lub wątpliwości, zapraszamy do kontaktu.

******

[1] Przykładowo interpretacja indywidualna z 31 sierpnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.212.2022.4.BK, interpretacja indywidualna z 10 października 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.465.2022.1.AR.

[2] Sygn. III SA/Wa 1993/23.