Korekta wartości początkowej środka trwałego na korzystnych zasadach

Rozliczanie inwestycji nieruchomościowych jest procesem złożonym, który może skutkować różnymi dylematami na gruncie prawa podatkowego. Dotyczy to w szczególności nowych inwestycji (budynków biurowych, centrów handlowych), ale również rozbudowy czy modernizacji już istniejących nieruchomości. W trakcie procesu budowlanego podatnicy ponoszą różne koszty związane z wytworzeniem lub ulepszeniem środków trwałych i otrzymują faktury dokumentujące wydatki związane z realizacją poszczególnych etapów prac. W praktyce zdarzają się sytuacje, w których podatnicy otrzymują takie faktury z opóźnieniem lub dochodzi do zmiany pierwotnie ustalonej ceny (tj. po wprowadzeniu środka trwałego do rejestru lub rozliczeniu ulepszeń). Innymi słowy, dochodzi do sytuacji, w której podatnik otrzymuje faktury dotyczące inwestycji w czasie, kiedy są już dokonywane odpisy amortyzacyjne od ustalonej pierwotnie wartości początkowej środka trwałego. Pojawią się wówczas wątpliwości, czy i w jaki sposób korygować wartość początkową środka trwałego oraz dokonanych już odpisów amortyzacyjnych (w szczególności czy podatnik powinien dokonać korekty rozliczeń na bieżąco, czy raczej powinien dokonać wstecznej korekty w zakresie wszystkich okresów, w których dokonywał odpisów amortyzacyjnych od wytworzonego (bądź ulepszonego) środka trwałego. Podobne wątpliwości miał podatnik, który znajdując się w sytuacji opisanej powyżej, zadał organowi podatkowemu pytanie, czy na podstawie art. 15 ust. 4i ustawy o CIT, należy dokonać bieżącej korekty odpisów amortyzacyjnych poprzez skorygowanie zarówno wartości samych odpisów amortyzacyjnych, jak i wartości początkowej środków trwałych uwzględniając w pierwszym skorygowanym odpisie skumulowaną część, o którą korygowany jest miesięczny odpis od miesiąca następującego po miesiącu przekazania środków trwałych/ulepszonych środków trwałych do używania, aż do miesiąca, w którym dokonywana jest korekta. Dyrektor KIS w interpretacji z 7 września 2018 r., znak: 0111-KDIB1-2.4010.287.2018.1.AK  zaakceptował stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym podatnik powinien dokonać na bieżąco zmiany wysokości odpisów amortyzacyjnych w związku ze zwiększeniem wartości początkowej środka trwałego (na przyszłość) wraz z dodatkowym odpisem wyrównującym już  dokonane odpisy amortyzacyjne. Sposób korekty, o którym mowa w interpretacji jest korzystny dla podatników. Nie są bowiem konieczne korekty wsteczne dokonanych odpisów amortyzacyjnych. Powstaje jednak wątpliwość, jak w przypadku budynków taka korekta wpływa na podstawę opodatkowania dla celów tzw. podatku minimalnego. Skutkiem powyższego podejścia jest w istocie to, że podwyższona wartość początkowa budynku obowiązuje od momentu wprowadzenia środka trwałego do rejestru. Podstawę opodatkowania dla celów podatku minimalnego określa się na pierwszy dzień każdego miesiąca. Uznanie, że korekta wartości początkowej z tytułu opóźnionej faktury ma charakter wsteczny, może powodować konieczność dokonania korekty już zapłaconych rat podatku minimalnego (wraz z ewentualnymi odsetkami od zaległości). Z drugiej strony, do czasu korekty wartości początkowej budynku, podstawa opodatkowania była ustalana w sposób prawidłowy na podstawie aktualnych danych wynikających z ewidencji środków trwałych. Kwestia ta pozostaje w praktyce w chwili obecnej otwarta, gdyż organy podatkowe nie wypowiadały się do tej pory w tym zakresie. Linia interpretacyjna organów podatkowych w zakresie amortyzacji środków trwałych, jak i przepisy dotyczące podatku minimalnego ulegały w ostatnim czasie modyfikacji. W celu prawidłowego rozliczenia inwestycji należy zatem monitorować aktualne podejście zarówno organów podatkowych, jak i sądów administracyjnych.