Wyłączenie w zakresie podatku u źródła dla przewoźników lotniczych nie tylko dla działalności podstawowej

Nowelizacja przepisów w zakresie podatku u źródła spowodowała, że dyskusje dotyczące kwalifikacji poszczególnych czynności do konkretnych typów płatności wskazanych w ustawach o podatkach dochodowych nabrały jeszcze bardziej istotnego znaczenia. Jednym z takich dyskusyjnych przypadków jest kwestia zakupu  usług niematerialnych przez przewoźników lotniczych – np. usług reklamowych, marketingowych lub przetwarzania danych. W praktyce zwykle chodzi o bardzo wysokie kwoty. Właściwa kwalifikacja w powyższym przypadku ma podwójne znaczenie. Po pierwsze, podstawowa stawka podatku u źródła dla przychodów uzyskanych przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej wynosi 10%, natomiast dla innych usług niematerialnych – zasadniczo 20%. Po drugie, w przypadku tych pierwszych przychodów, zaostrzone przepisy dotyczące możliwości odstąpienia od poboru podatku u źródła na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (w przypadku gdy płatności dla danego przewoźnika przekroczą 2 mln zł rocznie) zostały rozporządzeniem wyłączone bezterminowo. Z kolei w przypadku przychodów z usług niematerialnych, wyłączenie obowiązuje do końca 2019 r (w przypadku podatku PIT – do 30 czerwca 2019 r.). Obserwując restrykcyjną linię interpretacyjną organów podatkowych w zakresie podatku u źródła, można by zakładać, że będą one oczekiwać rozdzielnego traktowania ww. kategorii płatności. Jednakże, w interpretacji z 24 czerwca 2019 r. (sygn. 0111-KDIB2-3.4010.131.2019.1.MK) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przychylił się do stanowiska wnioskodawcy i wskazał, że przepis dotyczący przychodów przewoźników lotniczych należy rozumieć podmiotowo, tj. że obejmuje on wszystkie przychody tych podmiotów – zarówno z działalności podstawowej, jak i opłaty za świadczone usługi niematerialne (w rozstrzyganym przypadku były to usługi reklamowo-marketingowe). Z przytoczonej interpretacji wynika jednak, że aby usługi niematerialne świadczone przez przewoźników lotniczych mogły korzystać z wyłączenia dla przepisów dot. płatności powyżej 2 mln zł rocznie, muszą być one elementem działalności ubocznej przewoźnika i być powiązane z jego działalnością podstawową. Ponadto, polscy płatnicy muszą wykazać się należytą starannością w ocenie przesłanek odstąpienia od poboru podatku u źródła. Niewykluczone również, że organy podatkowe będą oczekiwać weryfikacji przez płatnika, czy zagraniczny przewoźnik jest rzeczywistym właścicielem płatności (choć wymogu takiego nie przewidują przepisy). Niestety z omawianej kwalifikacji nie będą mogli skorzystać przewoźnicy morscy – zarówno ustawa, jak i rozporządzenie przewidują w tym wypadku specjalne traktowanie jedynie dla opłat za wywóz ładunków i pasażerów. Przytoczona interpretacja jest dowodem na to, że warto uważnie analizować przepisy i rozważyć różne możliwości kwalifikacji danej płatności na gruncie podatku u źródła.