Strata a zwolnienie z obowiązków dokumentacyjnych

W nowych przepisach dotyczących cen transferowych przewidziano zwolnienie z obowiązku sporządzania dokumentacji dla transakcji między krajowymi podmiotami powiązanymi, jeśli żaden z podmiotów nie poniósł straty podatkowej. Warto zatem ustalić, kiedy strata występuje, a kiedy nie. Od 1 stycznia 2018 r., przychody podatników podatku dochodowego zostały podzielone na dwa różne źródła przychodów. Składają się na nie zyski kapitałowe oraz inne źródła przychodów. Ich suma stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym. Rodzą się więc pytania:

• Czy obie strony transakcji muszą wykazywać zysk podatkowy?
• Czy zysk podatkowy musi występować we wszystkich źródłach przychodów?

W przypadku wykazania w jednym ze źródeł dochodu, a w drugim straty, podatnik nie może skorzystać ze zwolnienia z obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych– wynika z interpretacji Dyrektora KIS (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.187.2019.1.AK) z 13 sierpnia 2019 r., odnoszącej się do przepisów z zakresu cen transferowych obowiązujących od 1 stycznia 2019 r. Zdaniem podatnika, jeżeli obie strony transakcji osiągają dochód podatkowy, nawet jeśli w jednym ze źródeł jedna ze stron poniosła stratę, wówczas strony transakcji mogą skorzystać ze zwolnienia. Według podatnika wystarczające jest wykazanie dochodu w jednym ze źródeł dochodów, bez względu na wynik podatkowy wykazany w drugim źródle. Stanowisko to zostało uznane przez Dyrektora KIS jako nieprawidłowe. Dyrektor KIS w uzasadnieniu powołał się na definicję straty w ustawie o CIT. Jak wskazuje Dyrektor KIS, zwolnienie z obowiązków dokumentacyjnych zostało uzależnione od braku ponoszenia straty podatkowej. Wystarczy zatem strata z jednego źródła dochodów u jednej ze stron transakcji, aby zwolnienie z obowiązku sporządzania dokumentacji nie miało zastosowania. Pojęcie „straty podatkowej” stosowane jest wyłącznie w przepisach dotyczących cen transferowych. Art. 7 ustawy o CIT posługuje się natomiast pojęciem straty ze źródła dochodów. Z tego artykułu wynika, że można mówić o stracie, gdy wysokość kosztów uzyskania przychodu przekroczy osiągnięte przychody. W interpretacji podkreślono, że definicja ta dotyczy dochodu ze źródła przychodów, a nie dochodu do opodatkowania. Przyjmując taką definicję rzeczywiście stanowisko zaprezentowane w interpretacji wydaje się logiczne i racjonalne. Jednak perspektywa podatników jest inna – to podatnicy, na skutek nieprecyzyjnych przepisów (m.in. braku definicji straty podatkowej użytej w artkule 11n), ponoszą ciężar związany z dodatkowymi obowiązkami. Konieczne jest zadbanie o większą spójność w nomenklaturze w przepisach. Zaprezentowane w interpretacji indywidualnej podejście daje jednoznaczny przekaz dla podatników, spełniających obowiązki według przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2019 roku – nie wystarczy zysk podatkowy w jednym koszyku przychodowym, zysk musi występować we wszystkich źródłach przychodów. Do końca września zostało jeszcze trochę czasu. Warto więc, w przypadku korzystania ze zwolnienia, zrewidować obowiązki dokumentacyjne uwzględniając stanowisko przedmiotowej interpretacji.