3 mln + 30% EBITDA - ważne rozstrzygnięcie NSA o limicie kosztów finansowania dłużnego

20 października 2021 r. NSA wydał wyrok o sygn. II FSK 390/19, w którym potwierdził, że na potrzeby artykułu 15c ustawy o CIT, limit nadwyżki kosztów finansowania dłużnego ustala się jako sumę 3 mln zł oraz 30% podatkowej EBITDA. Według naszych ustaleń, jest to pierwszy wyrok NSA w tej sprawie, który utrwala niemalże jednolitą linię orzeczniczą sądów administracyjnych. Jak wspominaliśmy we wcześniejszych wpisach, stosowanie limitu z artykułu 15c ustawy o CIT powodowało liczne spory. Organy podatkowe stały do tej pory na stanowisku, że limit ten ustala się jako wyższą z dwóch wartości: 3 mln zł albo 30% podatkowej EBITDA, a nadwyżka kosztów finansowania dłużnego ponad ten poziom powinna być wyłączona z kosztów uzyskania przychodów. W naszej ocenie wniosek ten nie wynikał z przepisów. Pogląd ten podzieliły również sądy administracyjne, które uznawały, że limit ten ustala się jako sumę 3 mln zł oraz 30% podatkowej EBITDA. W omawianym wyroku NSA, sąd utrzymał to stanowisko. Pozytywny wyrok NSA daje szansę na zmianę podejścia organów podatkowych do tej kwestii. Od 2022 planowana jest zmiana artykułu 15c ustawy o CIT, w ten sposób, aby wskazywał on, że limit ustala się jako wyższą z dwóch wartości: 3 mln zł albo 30% podatkowej EBITDA. W zakresie kosztów finansowania rozpoznawanych od 2022 r. Zmiana jest na niekorzyść podatników. Zachęcamy do kontaktu, jeżeli potrzebują Państwo pomocy w powyższej kwestii.