25 = 85? Split payment a płynność finansowa

Mechanizm podzielonej płatności (MPP) obowiązuje niespełna dwa tygodnie. Pomimo jego dobrowolności niektórzy podatnicy mogą odczuć jego negatywny wpływ na kondycję finansową przedsiębiorstwa. Jak zaznacza sam Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Paweł Gruza w odpowiedzi na interpelację nr 18899, istnieje grupa podatników, którym MPP pogorszy płynność finansową. Jednakże jak jednocześnie uspokaja Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na wspomnianą interpelację poselską „Kwestia płynności finansowej podatników była przedmiotem analiz na etapie prac legislacyjnych, w wyniku czego w ustawie znalazły narzędzia poprawiające płynność finansową podatników korzystających z MPP.”

Przedstawiona poniżej krótka analiza jednego z proponowanych przez Ministerstwo Finansów narzędzi minimalizujących negatywny wpływ mechanizmu podzielonej płatności, dla wspomnianej wyżej grupy podatników,  nie rozwiewa jednak wątpliwości będących tematem zagadnienia. Wśród narzędzi zmniejszających negatywne konsekwencje wskazano  m.in. szybszy 25-dniowy zwrot VAT na rachunek VAT będący dodatkową formą zwrotu podatku funkcjonującą na gruncie przepisów ustawy o VAT.

Faktycznie zaletą jest to, że termin ten nie może ulec przedłużeniu przez naczelnika urzędu skarbowego i nie wymaga spełnienia dodatkowych warunków jakimi na przykład obwarowany jest   zwrot w terminie 25 dni na rachunek rozliczeniowy, czy też zapłaty faktur, z których wynika podatek naliczony do zwrotu z zastosowaniem MPP. Jednakże kluczowy jest fakt, że zwrot różnicy podatku następuje nie na rachunek rozliczeniowy lecz tzw. rachunek VAT. Natomiast pieniądze zgormadzone na takim koncie, co prawda są własnością podatnika, ale możliwość dysponowania nimi została ograniczona ustawowo do:

• zapłaty kwoty VAT – wykazanego na fakturze otrzymanej od dostawcy lub usługodawcy – na rachunek VAT dostawcy/usługodawcy w MPP,
• zwrotu kwoty odpowiadającej kwocie podatku VAT wynikającej z wystawionej faktury korygującej,
• wpłaty na rachunek urzędu skarbowego podatku VAT, dodatkowego zobowiązania podatkowego w podatku VAT tzw. sankcji oraz odsetek za zwłokę,
• wpłaty podatku VAT przez podatników zobowiązanych do obliczenia i wpłacenia podatku w formie zaliczek, dokonujących WNT paliw silnikowych, na rzecz płatników,
• zwrotu nienależnie (omyłkowo) otrzymanej płatności na rachunek VAT podatnika, od którego tę płatność otrzymano, jak poinformowało Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 29 czerwca 2018 r. w zakresie Stosowania Mechanizmu Podzielonej Płatności,
• przekazania kwoty odpowiadającej kwocie podatku VAT na rachunek dostawcy/usługodawcy, w sytuacji, gdy podatnik otrzymał płatność na rachunek VAT, a nie jest dostawcą/usługodawcą wskazanym na fakturze,
• przekazania środków na swój inny rachunek VAT prowadzony w tym samym banku/SKOK,
• zajęcia w ramach egzekucji należności VAT.

Na wydatkowanie środków zgormadzonych na rachunku VAT na cele inne aniżeli określone powyżej wymagane jest uzyskanie zgody naczelnika urzędu skarbowego o uwolnieniu środków z rachunku VAT na jego rachunek rozliczeniowy. Na zgodę podatnicy mogą poczekać do 60 dni. Co łącznie z terminem szybszego 25-dniowego zwrotu daje aż do 85 dni oczekiwania na swobodne dysponowanie środkami.

W świetle tak długiego terminu oczekiwania trudno o inne stwierdzenie aniżeli to, że płynność finansowa niektórych podatników może zostać nadszarpnięta. Być może wyjściem z sytuacji są umowne postanowienia o wyłączeniu możliwości korzystania z MPP przez nabywcę (opisane na blogu Trochę o VAT przez Marka Przybylskiego). Korzystne na pewno jest przeprowadzenie symulacji przepływów środków zdeponowanych na koncie VAT w oparciu o planowane otrzymywane płatności na rachunek VAT i płatności dokonywane przez podatnika z jego użyciem, z uwzględnieniem m.in.:

• przyszłych planowanych zakupów inwestycyjnych, które mają wpływ na wysokość zamrożonych środków na koncie VAT,
• wydłużania/skracania terminów zapłaty należności, co pozwoli na regulowanie wysokości środków na rachunku VAT,
• wynegocjowanych z kontrahentami postanowień o regulowaniu płatności w modelu tradycyjnym,
• decyzji o skorzystaniu z finansowania zewnętrznego.